(I) –Vexo eu, miña filla, segundo me parece, vir polo mar as barcas novas en que se foi o voso amigo de aquí. 
–Non vos pese, madre, así Deus vos ampare, irei ver se vén o meu amigo nelas. 

(II) –Coido eu, miña filla, no meu corazón, que aquelas son as barcas novas en que se foi o voso amigo de aquí. 
–Non vos pese, madre, así Deus vos perdoe, irei ver se vén o meu amigo nelas. 

(III) –En verdade, filla fermosa, vexo eu polo mar vir as barcas en que se foi o voso amigo de aquí. 
–Non vos pese, madre, en canto eu puider ir (alá), irei ver se vén o meu amigo nelas.