(I) Vin un cabaleiro vilán de longa barba vestido co seu xibón, mais sen reforzo de algodón, e coas súas calzas vellas de pano corrente abrancazado. E dixen eu logo: «Pois xa chegou o tempo das guerras, ai, que bo cabaleiro para a carreta!».

(II) Vin un cabaleiro ruín, ordinario, co seu xibón (nunca vin un peor!), pois non quere Deus que el vista outro. E dixen eu: «Pois o tempo das guerras xa aquí está, ai, que bo cabaleiro para a carreta!».

(III) Vin un cabaleiro mal arranxado e vil co seu xibón de pano ruín e o cordón dese mesmo ouro como ornamento. E dixen eu: «Xa que se vai o alguacil, ai, que bo cabaleiro para a carreta!».