468 [= Tav 18,23]: Afonso X «[...] / porque lhi rogavan que perdoasse» [B 471bis]

Transcrición paleográficaImprimir

B


Por que lhy rogauā que perdoasse
Pero danbroa que o non matasse
Nēn fosse contra el desmesurada
E diss ela por d’s nō me rogued’s
Ca direy uos de min o que y entendo
Se hūa uez ass anhar me fazedes
Saberedes quaes peras eu uendo
 
Ca Rogad’s cousa des guisada
E non sey eu ꝙ̄ uolo outʳogasse
De perdar quē no mal deestasse
Comel fez amj̄ estando en sa pousada
E poys ueio que menō conhoced’s
Demj̄ 1 a tanto uos irey dizendo
Se hūa uez a Sanhar me fazedes
 
E semeu quisesse seer uiltada bem acharia
Quē xe me uiltasse (mais semeu taes no)
Mais semen taes nō escarmētasse
Cedo meu p’eyto non seeria nada
E em ssa prol nūca me uos faled’s
Casse eu ssoubesse moirer ardendo
Se hūa uez assanhar mesfazedes
 
E por esto e grande amħa nomeada
Ca non foy tal quesse migo falhasse
Que en eu muj bem non castigasse
Ca semp’ fui cemuda e dultada
E rogouos que me non affiquedes
Daquesto mais ide massy soffrido
Se hūa uez assanhar me fazedes
Saberedes qʷes peras eu uendo
  1. ^

    O til de nasalidade sobre o <j> está moi apagado de xeito que se percibe con dificultade.