| Cvidaua meu que amigos auia |
| muitos no mundo mais mao pecado |
| non ey amigos ca pois tan coitado |
| iaço morrend alguen se doeria de min |
| que moir e non ouso( )1 dizer. o de que |
| moyr e que me faz morrer. nono dig |
| eu nen por min ome nado. |
| E os amigos en q̄m atreuia. |
| de q̄ me tenn en al por a iudado. |
| no llo dizen. mais se tan acordado. |
| foss algun deles ben mia iudaria. |
| sello dissesse e nunca y perder. |
| podia ren e poderia auer. |
| mi ꝑresto2 tolleito dun coidado. |
| Miais aquest e cousa mui desguisada. |
| ca nō sei eu quen tal poder ouuesse. |
| pois mia sēnor uisse q̄lle soubesse. |
| dizer qual coita pois la ui mia dada. |
| ca pois que uiss o seu bon pareçer |
| auer llia log eu descaeçer. |
| e dizer xantepor si se podesse. |
| [E] ben coida quant e meu connoçer. |
| que pois fosse u a podesse ueer. |
| que rren do meu nen do seu nō dissesse. |
| Cuy daua meu que amigꝯ auia | |
| muytꝯ uo mūdo mays mao pecado | |
| non ei amigꝯ ca poys tan coytado | |
| iasco moirendalguen sse doeria | |
| demj que moyre non ouso dizer | |
| odeque moyre quen me faz moirer | |
| non lho digueu nen por mj homen nado | |
| Eos amigꝯ enq̄ mat’uia | |
| de q̄me tenhe en al pʳ aiudado | |
| nōlho dizem mais se tā acordado | |
| fossalgū deles bēmanj daria | |
| selho dissesse nūca hi ꝑder | |
| podia rē epoderia ueer | |
| mj p’sto tolhei tū cuydado | |
| Mays aq̄ste cousa muj desgⁱsada | |
| ca nō sei eu ꝙ̄ tal poder ouuesse | |
| pois mha senhʳ uisse q̄lhi sobesse | |
| diz’ qʷl coita poila uj fadada | |
| ca poys q̄uisso seu bō parecer | |
| au’lhia logueu descaecer | |
| ediz’ ante pʳ ssy se podesse | |
| E bē cuydo quante meu conhocer3 | |
| q̄ pois fossua podesse ueer | |
| q̄ rē domeu nē do seu nō dissesse |
O pergamiño presenta marcas de raspadura; parece que se cancelou texto (obsérvase o que podería ser un <r>; non parece traspase de tinta do folio precedente).
O <p> ten unha hasta redundante que debeu ser engadida nun segundo momento (non parece escrita polo copista).
Colocci marcou a fiinda cunha liña vertical á dereita, abranxendo os tres versos.