352 [= Tav 157,10]: Fernan Gonçalvez de Seavra «De mort’é o mal que me ven» [A 216]

Transcrición paleográficaImprimir

A


De mort e o mal que me
uen. muit e tan graue de so
ffrer. que ia mais en quanteu
uiuer. se de mia sennor non
ei ben Nunca me pode toller
al. mal nen gran coita se
non mal.
 
[D]e morte pois que eu sei ben
que de mia sennor muit amar.
non ei poder de me quitar.
poren se dela ben non ei.
Nunca me pode toller al
 
[D]emorte ca en1 quāteu for
uiuo deseiarei o seu.
ben e por aquesto sei eu
se ben non ei de mia sēnor.
[N]unca me pode toller al.
 
De morte ca tod outro mal. da
mor sei eu ca me non fal.2
  1. ^

    En correspondencia con este vocábulo e co precedente o pergamiño está raspado.

  2. ^

    A fiinda presenta disposición similar á da primeira cobra da cantiga.