Desoie mais me quereu |
mia senor. ( )quitar1 de uus2 |
mia fazenda dizer. per bōa ffe |
se o poder fazer. pois ueio |
que auedes gran sabor. que uos |
non diga quanto mal me |
uen. por uos pero non poderey |
per ren. soffrer a coyta en que |
me ten amor. |
[P]or uos mia sēnor ca muita de prā |
que uos heu dixe toda mia razon. |
e quāto mal soffri a gran sazon. |
e qual pauor de mort eqʷnt affan. |
por uos e nunca fezestes por mi.3 |
ren mais non posseu soffrer desaqⁱ |
qʷntas coitas meꝯ cuidados me dā. |
[P]or uos mia sen̄or q̄ senpr amarey |
mentreu for uiuo mais ca mī nēal. |
perdi o sen ꞇ soffri muito mal. |
epois uos praz oie mais soffrerey. |
de uos non diz᷈ rē pois prol nō mia |
que uolo diga ꝑo ben sey ia. |
que desta coyta morte prenderey. |
Por uos sen̄or que ƥui muyt a. |
prenderey morte pois que deꝯ nō ha. |
doo de min nen uos que sēpr amey. |
Ademais da deterioración no soporte de escritura, antes deste vocábulo debeuse raspar algún carácter.
En correspondencia co último vocábulo do verso o pergamiño está raspado; os dous últimos grafemas do pronome están escritos sobre rasura.
Unha engurra afecta ás catro primeiras liñas da columna de escritura, aínda que o texto é perfectamente lexíbel.