64 [= RM 151,6]: Vaasco Fernandez Praga de Sandin «Deus, meu Sennor, se vos prouguer» [A 1, B 91]

Transcrición paleográficaImprimir

A


[lacuna]1
guer uos me tollede este poder. que eu
ei de muito uiuer. ca mentreu tal poder
ouuer. de uiuer nunca perderei. esta coi
ta q̄ ogeu ey2. damor eno meu co
raçon.
 
 
Ca mia faz auer tal moller
que nunca mia ren de fazer
per q̄ eu ia possa ꝑder
q̄ en quāteu uiuer poder
por esto a nō poderey
ꝑder ꝑ ren mais auerei
dela. mais cō mui gran razō.
 
Ca nō este cuita damor
ūa q̄ ome fillar uen
se ome leixa sen seu ben.
ou sen morte ou se faz mellor
mais semella muit outro mal.
e quen a esta cuita tal.
macar se morre nō lle pʷz3.

B


Deus meu senhor seuꝯ prouguer
uos mj tolhedeste poder
que eu ey demuyto uyuer
ca mentreu tal poder oer
de uiuer nunca perderey
esta coyta que oieu
damor eno meu coraçon
 
Ca mha fais au tal molhʼ
q̄ nūca mha rē de fazʼ
ꝑ q̄ eu possa ia ꝑder
q̄ eu ꝙʷteu uiuʼ poder
pʳ estoa nō podʼei
ꝑder ꝑ rē mays anʼey
de la mays cōmuy gram razon
 
Eꝙʷ testa coyta damor
hūa aq̄ hom̄ falar uē
seu amʳ leixa sē seu bē
ou sē mortousse faz
melhʳ mays semela muytoutº mal
a tē esta coyta tal
macar xe morre nōlhi praz
  1. ^

    C. Michaëlis sinalou o inicio fragmentario do cancioneiro coa nota 1ª lacuna. Faltam provavelmente 3 ou 4 cadernos.

  2. ^

    Desde o inicio da liña de escritura até o punto (excluído), o texto foi corrixido; o pergamiño está raspado. Na marxe esquerda da columna fican vestixios dunha nota que talvez foi empregada para corrixir a lección primitiva, anulándose despois.

  3. ^

    Entre este verso e o precedente, na marxe esquerda da columna, unha man tardía escribiu diz u᷈dade. Un ángulo agudo colocado tamén na marxe esquerda, sobre o límite superior da capital adornada, apunta cara ao último verso da cantiga.