| Deus que pouco que sabia1 |
| Eu eu qual uiço uiuia |
| Quandera on mha senhor |
| E que muy tome queixaua |
| Dela por que non pensaua |
| Demin e non gradecia2 |
| Adeus qual beumi fazia |
| En sol me leixar ueer |
| O seu mui bon parecer |
| Mays en grā sandez andaua |
| Eu quāndome nō pagaua |
| De cō tal senhor uiuer |
| E q̄ melhor bē q̄rriā |
| Amendora pagaria |
| Mays esto amī quē mho daua |
| Este bē queno nō entraua |
| Nono ouuesso ieu melhor |
| Eu messental sabor |
| Mais logomar mataria |
| Hū cor q̄ ey defolia |
| Muy conpride damor |
| q̄ ꝑ poucas mar mataua |
| Quandeu mha senhor cataua |
| En tal coyta me metia |
| q̄ conselho non sabia |
| Eu demī como fazer |
| Por dela mays ben auer |
| Mais se/eu nunca cobraua |
| Ouiçen que antestaua |
| Saberlhia ben sofrer |
| Seu amor e nenbrarmya |
| q̄ ela nō podia uiuer |
| Quādalhur moraua |
| Tā muytoa deseiaua |
| Mays eu cō este pauor |
| Seria bon sofredor |
Na marxe esquerda, á altura do primeiro verso, lese a anotación colocciana: el dissi, co s inicial apagado por lacuna. Na mesma marxe, entre os versos 1 e 2, lese a cifra 8 da numeración de Colocci.
Entre este verso e o seguinte hai un espazo de unha lin̄a, similar ao interestrófico. Na marxe esquerda unha cruz + avisa desta cuestión. A realidade é que non falta verso ningún.