785 [= RM 81,5]: Joan Vaasquiz de Talaveira «Disseron-mi que avia de mí» [B 788, V 372]

Transcrición paleográficaImprimir

B


Disseronmj q̄ auya demj
omeu amigo quexume pesar  
e ētal que me nō sey consselhar  
e amiga selheu mal mereçi  
Rog**u1 adeꝯ queo ben que mel q̄r  
queo queyra ceda outra molher  
   
Esse el q̄ixume qui ꝑder  
q̄ dem cōcorca graçirualoey  
ea miga uerdadeuꝯ direy  
selhoieu q̄ria mal m’eçer  
Rogueu  
   
E ffara meu amigo muy melhor  
en ꝑder q̄ixume q̄ dem a  
epar d’s amiga bēlhestara  
ca selheu fuj de mal m’ecedor  
Rogueu ad’s  
   
E sse lho el ꝑ uentᵉa qi2  
mal dia eu naçi seo souber

V


Disseronmi que auya demi
o meu amigo queixume pesar  
e etal que me nō sey consselhar  
e amiga selheu mal mereci  
rogueu a deꝯ queo ben que mel q̄r  
a queo queyra ceda outra molher  
   
E sse el q̄ixume qui ꝑder  
q̄ demī cōcorta graçirualhoey  
e amiga uerdade uꝯ direy  
selhoieu q̄ria mal m’eçer  
rogueu.  
   
E ffara meu amigo muy melhor  
en perder q̄ixume q̄ de mī a  
e par đs amiga bē lhestara  
ca se lheu fui de mal m’ecedor  
rogueu a đs  
   
E sselh(e)o3 el ꝑ uentᵉa qⁱ  
mal dia eu naçi seo4 souber.
  1. ^

    Unha nódoa de tinta fai ilexíbeis dúas grafías.

  2. ^

    Colocci sinalou os dous versos da fiinda cunha liña vertical á esquerda.

  3. ^

    O grafema foi anulado cun trazo de pluma. 

  4. ^

    O último grafema é difícil de identificar: parece un <o> corrixido sobre outra grafía previa.