266 [= Tav 79,19 (= 157,20)]: Joan Soarez Coelho «En grave dia, sennor, que vos vi» [A 158]

Transcrición paleográficaImprimir

A



 

En graue dia sen  
nor que uus ui.  
por mi e por quantos me queren  
ben. e por deus sennor que uos nō  
pes en. e direi uus quanto per uos  
perdi. perdi o mund e perdi me con  
deus. e perdi me con estes ollos  
meus. e meus amigos perden sen  
nor min.  
   
[E] mia sēnor mal dia eu naci.  
por todeste mal que me por uos uen.  
ca per uos perdi todest e o sen.  
e quisera morrer e non morri.  
ca me nō quiso d’s leyxar morrer.  
por me faz᷈ mayor coita soffrer.  
por muito mal que me lleu mereçi.  
   
Ena mia coita pero uꝯ pesar.  
seia sēnor ia que uꝯ falarey  
ca nō sei se me uos ar ueerey  
tanto me1 ueiē mui gran coitādar
q̄ morrerei por uos u nō iaz al.  
catade sēnor nō uos este mal.  
ca polo meu nō uꝯ uenneu rogar.  
   
[E] ar quero uꝯ ora cōsellar.  
per bōa fe o mellor que eu sei  
metede mētes no que uos direi.  
quē me uꝯ assi uir desāparar  
e morrer por uos pois eu morto for  
tan ben uꝯ dirā por mi traedor  
come a mī por uos se uos matar.  
   
E de tal preço guar de uos deus2 {uos}
sennor e lume destes ollos meus. se  
uus uos en non quiserdes guardar.3  
  1. ^

    Sobre o grafema <m> obsérvase unha pequena raspadura.

  2. ^

    Antes da forma deus apréciase unha marca que sinala o punto do verso en que se debía inserir a lección escrita na marxe.

  3. ^

    Fiinda con disposición similar á da primeira cobra da cantiga.