137 [= Tav 97,6]: Martin Soarez «En tal poder, fremosa mia sennor» [A 50, B 162]

Transcrición paleográficaImprimir

A


En tal poder fremosa mia sennor  
soo de uos qual u(u̻)s ora direi. que ben ou  
mal en quanteu ui uo for qual uus  
ꝓuguer. de uos atendelei. ca se me  
uos sennor fezerdes ben. ben me uerra  
de deus. ꞇ doutra ren. ꞇ se me uos qui  
serdes fazer al. amor e deus log ma(l) 1 {e}
faran mal.  
   
Que entendeu fremosa mia sēnor.  
mentreu uos uir q̄ nunca ꝑderei.  
gran ben de d’s nen de uos nē da mor.  
ca pois uos ueio de tod eu ben ey 2 {uos} ‹ueio de todeu ben ey›
e direi uꝯ mia sēnor q̄ mia uen.  
amor de d’s p(o̻)rend esforç e sen.  
mentre uos ueio mais pois uꝯ nō uir.  
esforç esen. e d’s an mia falir.  
   
E dessenton fremosa mia sēnor  
nunca de d’s nen de mi prenderei.  
prazer nen ben de q̄ aia sabor  
ca mia sēnor de qual guis auerei.  
ben deste mundo pois me for daq̄n.  
ca ꝑderei quanto prazer me uen.  
pois uꝯ nō uir. e ꝑderei des y.  
deus mia sēnor. e o seu ben e mi.  
   
E direi uos fremosa mia sēnor  
pois uꝯ nō uir quan ꝑdud eu serei.  
perderei3 sen e esforço ꞇpauor  
e desy ben. nen mal nō sentirei.  
e mia sēnor al uꝯ ar direi en.  
non me terra consello que me den.  
dano nen ꝓl. nen pesar. nen prazer.  
e ꝑ qual guissa mei mais a ꝑder  
   
Ca ꝑdud e senor a meu cuidar.  
quem ꝑde sen. ꞇ prazer. ꞇ pesar.  

 

B


En tal poder fremosa mha senhor
soon deuos qualuꝯ ora direi
que ben ou mal enquanteu uiuo for
qualuꝯ prouguer deuos atenderey
case me uos senhor fezerdes ben
ben mj ueira deuos edoutra rem
esemj uos quiserdes fazer al
amor e deꝯ logomj faram mal
 
E entendeu f’mosa mha senhʳ
mentreu uos uir q̄ nūca ꝑd’ei
g̃m bē de d’s nē deuos nē damor
ca pois uꝯ ueio de todeu bē ei
edireiuꝯ mha senhʳ q̄ mhauē
amor ded’s p’ndesforce4
ment’ uꝯ ueio mais pois uꝯnō uir
esfoce sen ed’s amha falir
 
E (deseis)5 desentō f’mosa mha senhʳ
nūca de d’s nē de mj̄ pūd’ei
p̃zer nē bē deq̄a ia sabor
ca mha senhʳ de qʷl gⁱsa auerei6
bē deste mūdo pois me for daquē
ca ꝑd’ei ꝙʷto p̃zer me uē
pois uos nō uir e ꝑderey desi
d’s mha senhʳ eo seu bē emj̄
 
Edireyuꝯ f’mosa mha senhʳ
pois uꝯ nō nin ꝙʷ ꝑdudo serey
ꝑd’ei sen e esforçe pauor
edesi bē nē mal nō sentir’ey
emha senhʳ aluꝯ erdirey en
nōmj teira ꝯselho q̄mj dē
dano nē ꝓl nē pesar nē p̃zer
eꝑ qʷl gⁱsa mei mays a ꝑder
 
 
Ca ꝑdude senhʳ amen cuidar7
ꝙʷ ꝑdossem e p̃zer e pesar
  1. ^

    Non se aprecian indicios de corrección no verso. O último grafema da forma mal leva un dobre trazo de pluma que indica que debe anularse.

  2. ^

    O segmento correspondente ás notas marxinais foi corrixido no verso (a tinta é máis clara, o pergamiño está raspado).

  3. ^

    Unha dobrez no pergamiño oculta parte do primeiro grafema da palabra. Tamén os versos precedentes están afectados por diferentes dobreces do soporte de escritura.

  4. ^

    Entre o <d> e o <e>, na interliña superior, hai un trazo vertical que talvez remita a unha plica presente no antígrafo.

  5. ^

    As tres últimas letras canceladas resultan ilexíbeis. A última parece un <s>.

  6. ^

    Na entreliña, voada sobre o <e> e o <r> hai un signo que lembra un <e>.

  7. ^

    Colocci indicou a fiinda cun risco, á dereita dos dous versos.