275bis [= Tav 79,8]: Joan Soarez Coelho «En tan grave dia sennor fillei» [A 168, B 319b]

Transcrición paleográficaImprimir

A


  En tan graue dia1 sennor filley2  
  aque nunca sēnor chamar ousei.  
     
  [D]esta coita nunca eu ui mayor  
  morrer e nō llousar3 dizer sennor.  
     
{C} (c̻)a depran moiro querendo lle ben.  
  pero nō llousen dizer nulla ren.  
     
{C} (c̻)a4 dizelo cuidei o a morrer  
  e pois la ui nō llousei dizer (ren)5 {ren}
     
  [C]a por mais mia prol tenno de morrer.  

B


En tan g̃ue dia senhor filhei
A que nunca senhor chamar ousey
 
Desta coita nunca eu ui mayor·
Moirer enōlhousar dizer senhor·
 
Ca deprā moiro querendo lhi ben
Pero non lhousen diz’ nulha ren
 
Ca diz’lho cuydei oia moirer
E poila ui non lhousei ren dizer
 
Ca pᵉ mha ꝓl mais tenho demoirer
  1. ^

    A forma está escrita sobre raspadura, raspadura que tamén afecta ao vocábulo seguinte.

  2. ^

    Despois deste verso déixase o espazo en branco que habitualmente separa a primeira liña da primeira estrofa dunha cantiga da seguinte, aínda que, neste caso, o criterio non se aplica nas sucesivas (lémbrese que esa primeira cobra está copiada como prosa, con espazos en branco interlineares destinados a acoller a melodía).

  3. ^

    En correspondencia coa primeira vogal do verbo, o pergamiño está raspado.

  4. ^

    Ademais de subpunteada, a letra espera foi cancelada cun trazo de pluma.

  5. ^

    O sinal de chamada para realizar a corrección localízase antes da forma verbal dizer.