[E]u1 me coidei u me deus | |
fez ueer. esta sennor contra que | |
me non ual. que nun ca me de | |
la uerria mal. tanto a ui fremo | |
so pareçer e fa lar mans ( )e2 fre | |
mos e tan ben. e tan de bon | |
prez e tan de bon sen. que | |
nunca dela mal cuidei prender. | |
Esto tiuueu que ma uia ualer | |
contra ela e todo miora fal | |
e demais d’s e uiuen coita tal | |
qual poderedes mui çed entender | |
{e} | per mia morte ca moir e praze men3 |
{por} | e dal me praz q̄ nō saben por quen4 |
neno poden ia mais ꝑ mi saber | |
[ ]ero uꝯ eu seu ben queira dizer. | |
todo non sei pero cō uusquen al | |
nunca falei mais fezoa d’s qual. | |
el mellor soube no mundo fazer | |
{uus} | ainda uus5 al direi quella uen. |
todas as outras donas nō sō ren | |
contra ela nen an ia de seer. | |
{e}6 | Esta dona poilo non souber |
nonlle poden se torto non ouuer | |
deus nar7 nas gentes culpa pō er. | |
[ ]ai la mia uentura e a questes | |
meus ollos an y gran culpa e | |
deus que me fezeron tal dona | |
ueer.8 |
A letra de espera é dubidosa.
Tanto neste vocábulo como no precedente obsérvanse indicios de raspadura; algúns caracteres deberon ser corrixidos. Antes deste enlace talvez foi anulado un grafema.
A marca para inserción no texto do grafema escrito na marxe colocouse sobre praze. A vogal final deste verbo foi corrixida; está escrita, xunto coa palabra seguinte, sobre raspadura.
Os dous vocábulos finais do verso están escritos sobre raspadura.
Ao comezo desta forma apréciase unha pequena raspadura.
O grafema, escrito entre as liñas de delimitación, debe ser, non unha letra de espera, senón unha emenda ao texto (a lettre d’attente primitiva debe ser a que se aprecia ao lado da maiúscula, pintada en vermello); de feito, o verso é hipómetro.
Parece un <a> fundido cun <r> (ou talvez se escribiu primeiro <r> e logo se trazou <a>, ou viceversa).
As fiindas foron copiadas con disposición similar á da primeira cobra da cantiga.