Os dous grafemas finais non se len debido á deterioración que, por mor da tinta, sufriu o soporte de escritura.

O elemento final <t> –que tamén podería ser <l>– lese con dificultade debido a que foi reescrito sobre outro anterior, probabelmente un <a>. Talvez a reconstrución improvisada implique aínda outra grafía, un <r>, tamén de trazado irregular.

O penúltimo grafema foi corrixido e o resultado final flutúa entre un <o> e un <b>. En calquera caso, non se pode identificar coa letra <d> esperada no contexto.