933 [= Tav 142,4]: Roi Fernandiz de Santiago «Madre, pois amor ei migo» [B 930, V 518]

Transcrición paleográficaImprimir

B


  Madre poys amor ey uirgo         +
  Tal que non posso sofrer  
      Que non ueia meu amigo  
  Ma  
  Veole sen uosso grado  
   
   
     
  Gram coyta me faz ousada  
  Deuolo assy dazer  
  E poys eu niuo coitada  
  Mandade mho hu meer  
X⌈Se non hirey1 sen mandado  
     
  E ia que per mj sabedes  
  O ben que lheu sey querer  
  Pᵉ quanto bē mj2 queredes  
  Mandade mho hir ueer  
  ⌈Se non hirey.

V


Madre poys amor ey migo
tal que nō posso sorrer  
que non ueia meu amigo  
   
[espazo en branco]3  
   
ueole sen uosso grado  
   
Gran coyta me faz ousada  
deuolo assy dizer  
epois eu uiuo coitada  
mandade mho hor ueer  
se nō hirey seu mandado  
   
Eia q̄ ꝑmi sabedes  
o ben q̄ lheu sey q̄ rer  
pᵉ quāto bē mi q̄redes  
mandade mho hir ueer  
senō hirey seu mandado
  1. ^

    A aspa que o revisor colocou á esquerda chama a atención sobre esta palabra e a anterior, que están escritas sobre unha rasura.

  2. ^

    A lineta indicadora da nasalide en <bē> prolóngase tanto que alcanza <j> de <mj>.

  3. ^

    O copista deixou tres liñas en branco, sinaladas con tres puntos, en previsión de completar a estrofa.