Marauillo meu mia sennor. de | |
min como posso soffrer quanta cuita | |
me faz auer des que (u̻ꝯ̻) ui. o uosso1 amor | |
emarauillo me log y. de uos por leix | |
ardes assi. uoss om en tal cuita uiuer. | |
Aquesto digueu mia sēnor | |
por quanto uꝯ quero dizer. | |
por q̄ uꝯ fez d’s entender. | |
de todo ben sempr omellor. | |
e aquen d’s tanto ben deu. | |
deuya2 sa nenbrar do seu | |
omen cuitad ea doer. | |
De tan cuitado mia sēnor. | |
comogeu uiuo que poder. | |
non ei de gran cuita ꝑder. | |
ꝑal ia se ꝑ uos nō for | |
e se quiserdes ꝑderei. | |
cuita ꝑ uos ou morrerei. | |
Ca tod e en uosso prazer.3 | |
ia mia cuita mia sēnor.4 | |
{E} | nō uola ouuer(a̻)5 a dizer. |
ante me leixara morrer. | |
se nō por uos que ei pauor. | |
de q̄ tēen sēnor por mal. | |
de quen a seu ome nō ual. | |
{E} | E pois poder a delle ualer. |
pois uꝯ outro ben nō fal.6 | |
por d’s non façades7 atal | |
torto qual oy(r̻e̻)des dizer. |
Marauilhomeu mha senhor | |
demj como posso sofrer | |
quanta coyta me faz auer | |
desqueuꝯuj ouossamor | |
emarauilheyme loguj | |
deuos por leixardes assy | |
uos somental coyta·uiuer | |
Aquesto digueu mha senhʳ | |
pʳ quātouꝯ q̄ro diz’ | |
pʳ q̄uꝯ fez d’s entender | |
de todo ben sempromelhʳ | |
ea quē d’s tāto ben den | |
deuia ssanēbrar do seu | |
hom̄ ( |
|
De tā coytado mha senhʳ | |
comoieu uiuo q̄ poder | |
uō ey de g̃m coita ꝑder | |
ꝑ al ia·se ꝑ uos nō for | |
ese qⁱserdes ꝑderey | |
coita ꝑ uos ou moirerey | |
ca todo he ē uosso prazer | |
E a mha coyta·mha ssenhor | |
nō uola ouuera adiz’ | |
anteme leixara moirer | |
senō pʳuos q̄ei pauor | |
deq̄ teem senhor pʳmal | |
de quē aseu homē nō ual | |
pois poder a delhi ualer | |
Epoys uos outᵒ ben nō ffal9 | |
por d’s nō ffaçades atal | |
torro qual oydes diz’ |
O último grafema do vocábulo presenta letra diferente e tamaño reducido. Parece inserido despois do resto do verso.
Inicialmente, escribiuse deuia. En tinta máis fina corrixiuse logo a forma en deuya.
Debaixo do punto obsérvanse dúas tenues marcas de pluma.
O grafema anotado na marxe propón unha corrección do texto, afectado por un erro no trazado das maiúsculas correspondentes ao inicio das estrofas.
O grafema final do verbo parece anulado, ademais, cun trazo de pluma. A tinta está moi esvaída.
Para a corrección realizada neste verso, véxase nota seguinte.
A cedilla engadiuse nun segundo momento.
A palabra está cancelada cun risco horizontal. Entre o <a> e o <d> hai outra letra ilexíbel.
Os tres versos da fiinda foron marcados por Colocci por medio dunha liña abranxente á dereita.