| Marauillo meu mia sennor. de | |
| min como posso soffrer quanta cuita | |
| me faz auer des que (u̻ꝯ̻) ui. o uosso1 amor | |
| emarauillo me log y. de uos por leix | |
| ardes assi. uoss om en tal cuita uiuer. | |
| Aquesto digueu mia sēnor | |
| por quanto uꝯ quero dizer. | |
| por q̄ uꝯ fez d’s entender. | |
| de todo ben sempr omellor. | |
| e aquen d’s tanto ben deu. | |
| deuya2 sa nenbrar do seu | |
| omen cuitad ea doer. | |
| De tan cuitado mia sēnor. | |
| comogeu uiuo que poder. | |
| non ei de gran cuita ꝑder. | |
| ꝑal ia se ꝑ uos nō for | |
| e se quiserdes ꝑderei. | |
| cuita ꝑ uos ou morrerei. | |
| Ca tod e en uosso prazer.3 | |
| ia mia cuita mia sēnor.4 | |
| {E} | nō uola ouuer(a̻)5 a dizer. |
| ante me leixara morrer. | |
| se nō por uos que ei pauor. | |
| de q̄ tēen sēnor por mal. | |
| de quen a seu ome nō ual. | |
| {E} | E pois poder a delle ualer. |
| pois uꝯ outro ben nō fal.6 | |
| por d’s non façades7 atal | |
| torto qual oy(r̻e̻)des dizer. |
| Marauilhomeu mha senhor | |
| demj como posso sofrer | |
| quanta coyta me faz auer | |
| desqueuꝯuj ouossamor | |
| emarauilheyme loguj | |
| deuos por leixardes assy | |
| uos somental coyta·uiuer | |
| Aquesto digueu mha senhʳ | |
| pʳ quātouꝯ q̄ro diz’ | |
| pʳ q̄uꝯ fez d’s entender | |
| de todo ben sempromelhʳ | |
| ea quē d’s tāto ben den | |
| deuia ssanēbrar do seu | |
| hom̄ ( |
|
| De tā coytado mha senhʳ | |
| comoieu uiuo q̄ poder | |
| uō ey de g̃m coita ꝑder | |
| ꝑ al ia·se ꝑ uos nō for | |
| ese qⁱserdes ꝑderey | |
| coita ꝑ uos ou moirerey | |
| ca todo he ē uosso prazer | |
| E a mha coyta·mha ssenhor | |
| nō uola ouuera adiz’ | |
| anteme leixara moirer | |
| senō pʳuos q̄ei pauor | |
| deq̄ teem senhor pʳmal | |
| de quē aseu homē nō ual | |
| pois poder a delhi ualer | |
| Epoys uos outᵒ ben nō ffal9 | |
| por d’s nō ffaçades atal | |
| torro qual oydes diz’ |
O último grafema do vocábulo presenta letra diferente e tamaño reducido. Parece inserido despois do resto do verso.
Inicialmente, escribiuse deuia. En tinta máis fina corrixiuse logo a forma en deuya.
Debaixo do punto obsérvanse dúas tenues marcas de pluma.
O grafema anotado na marxe propón unha corrección do texto, afectado por un erro no trazado das maiúsculas correspondentes ao inicio das estrofas.
O grafema final do verbo parece anulado, ademais, cun trazo de pluma. A tinta está moi esvaída.
Para a corrección realizada neste verso, véxase nota seguinte.
A cedilla engadiuse nun segundo momento.
A palabra está cancelada cun risco horizontal. Entre o <a> e o <d> hai outra letra ilexíbel.
Os tres versos da fiinda foron marcados por Colocci por medio dunha liña abranxente á dereita.