1016 [= RM 63,37]: Joan Airas de Santiago «Meu amigo, vós morredes» [B 1012, V 602]
Transcrición paleográfica

B
Falar e moireu amigo |
Por uos e fe que deuedes |
|
⌈Algun consselhi aiamꝯ |
|
Ante que assy moyramꝯ |
|
|
|
|
|
Anbꝯ moireremꝯ sen falha |
|
Pᵉ quanto nos non podemꝯ |
|
Falar e poys que moiremꝯ |
|
Amigo se d’s uꝯ ualha |
|
Algun consselhi |
|
|
|
De mha madrei grā quereu me |
|
Pᵉ queuꝯ anda guardando |
|
E moiremꝯ hi cuydando |
|
Aymeu amigue meu lume |
|
⌈Algun consselho. |
|
|
|
E pᵉ que o non guysamꝯ1 |
|
Poisuꝯ tanto deseiamꝯ |
V
Meu amigo uos morredes |
por queuꝯ non leixam migo |
|
falar e moyren amigo |
|
por uos e fe que deuedes |
|
algun conselhi aiamꝯ |
|
ante que assy moyramꝯ |
|
|
|
Anbus morreremꝯ sen falha |
|
pᵉ quanto nos nō podemus |
|
falar epoys q̄ morreremꝯ |
|
amigo se đs uꝯ ualha |
|
algun conselhy aiamꝯ |
|
|
|
De mha madrei grā q̄ixume |
|
pᵉ q̄nus anda guardando |
|
emorremꝯ hi cuydando |
|
ay meu amigue meu lume |
|
algun consselho |
|
|
|
E pᵉ q̄ o nō guysamꝯ |
|
poys nꝯ tanto deseiamꝯ |
^Colocci marcou os versos da fiinda cunha liña vertical á esquerda.