1108 [= Tav 64,17]: Joan Baveca «Mui desguisado tenho d’aver ben!» [B 1106, V 697]

Transcrición paleográficaImprimir

B


  Mui desguisado Tenho dauer bē  
  En qʷnteu ia eno mundo viuer  
  Ey tal coyta qual sofro a sofrer  
  Cauꝯ direy amigꝯ q̄ mhauē  
  Cadaque cuydestar de mha senhor  
  Bē estou mal e quando mal peor  
     

E pᵉ aq̄sto ia bē fiz estou  
  Dauer g̃ra coita no mūde nō al  
  E dauer sēp’nlogʷr de bē mal  
  Cauꝯ direy comoxime guysou  
  Cadaq̄ cuydestar de mha senhor  
     
  E pᵉ aquesto se deꝯ mi pardō1  
  entendo ia q̄ nūca perderey  
  A mayor coyto do mūdo q̄ ei  
  E q̄ro logo dizer pᵉ q̄ nō  
  Cada q̄ cuydestar  
     
  E pᵉ aquesto sofreu amaor2  
  Coita de quātas fez sofrer amor  

V


  Mui desguisado tenho dauer ben  
  en quanteu ia e no mūdo uiuer  
  ey tal coyta qual sofro a sofrer  
  cauꝯ direy amigus que mha uen  
  cadaque cuydestar de mha senhor  
  ben estou mal equādo mal peor  
     
  E pᵉ aq̄sto sse đs mi perdon  
  entendo ia q̄ nūca ꝑderey  
  a mayor coyta do mūdo q̄ ei  
  e q̄ro logo dizer pᵉ q̄ nō  
  cada q̄ cuydestar.  
     
  E pᵉ aq̄sto ia ben fis estou  
  dauer gran coyta no mūde nō al  
  e dauer semp̃n longar de bē mal  
  cauꝯ direy comoxime guysou  
  cadaq̄ cuydestar demha senhor  
     
  E pre aq̄sto sofreu amaor  
  coita de quantas fez sofrer amor.  
  1. ^

    O <p> inicial está reescrito a partir dun <ſ> previo.

  2. ^

    Colocci marcou os versos da fiinda cunha liña vertical en forma de chave á esquerda.