| Muytos me preguntam ꝑ boa fe | |
| preguntas qe sse deuīa llot | |
| q̄lhes diga por quē trobou qual he | |
| e porē ey a todos a diz’ | |
| ⌈Canom saberā quen he mha senhor | |
| ꝑmi en tanto comeu uyuo for | |
| Enlhe diz’ nō sseria mha ꝓl | |
| et eles pois mho terriam per mal | |
| selho dissese et desy per fol | |
| me terriā et dgolhea eu al | |
| Ca nō saberam [ ]1 | |
| E q̄ an cōsigo de mha ficar | |
| q̄ lhes diga qual he assenhʳ q̄ ey | |
| e ē al deueriā afalar | |
| q̄ sseria mays la prol e dyray | |
| ⌈Ca non saberā |
Desde o espazo deixado en branco hai unha liña de reclamo ao recto do folio seguinte, concretamente ao verso 5 da cantiga que segue a esta, numerada alí por Colocci co nº 390.