| Nostro sennor e ora que sera de | ||
| min que moiro por que me parti. | ||
| de mia sennor muy fremosa q̄ ui polo1 | {muy} ‹fremosa q̄ uj polo› | |
| meu mal e de mi que sera nostro sēnor | ||
| ou ora que farei. ca de pran niun con | ||
| sello non ei. nen sei que faça nen que | ||
| xe sera. | ||
| [D]emī que moiro. e non me sei ia. | ||
| niun consell outro se non morrer. | ||
| e tan bon consello non poss auer | ||
| pois que non coido nunca ueer ia. | ||
| esta sennor que por meu mal amei. | ||
| des que aui. e am e amarei | ||
| {uiuerey} | mentreu uiuer mais nō uiuerei ia2 | |
| Mais desaqui de pran ꝑ nulla ren. | ||
| coidando senpre no meu coraçon. | ||
| no mui gran ben quellogeu q̄r e nō. | ||
| na ueer. nena coidar ia ꝑ ren. | ||
| a ueer. e con aqueste coidar | ||
| coid amorrer ca non poss oi osmar | ||
| comeu possa uiuer ꝑ nulla ren. | ||
| {no} | [P]oila non ueg e coiden qʷnto ben3 | |
| ‹poila nō ueg e coidē / qʷnto bē› | lle uos fezestes entod ar coidal. | |
| en comamī fezestes muito mal. | ||
| pois ia quisestes q̄lleu tan gʷn ben. | ||
| quisesse n̄o4 mio fazerdes alongar | ||
| de a ueer e tan ameu pesar | ||
| nr̄o sēnor u me faredes ben. | ||
| fijda | Ala fe nenllur aquesto sei ia | |
| ca se a non uir nunc aueren ren.5 |
| Nostro sēhʳ e ora que sera | |
| de min que moyro pʳ q̄ me parti | |
| demha senhor fremosa q̄ eu uj | |
| polo meu mal edemj̄ que sera | |
| nostro senhor ou ora que farey | |
| ca depram nen hun consselho nō ei | |
| nē sey que faça nenᵒ que sera | |
| Demj̄ q̄ moiro enōme sei ia | |
| nēhū ꝯsse lhoutro senō moirer | |
| etā boō ꝯsselho non possau’ | |
| pois q̄ nō cuydo nūca ueer ia | |
| esta senhʳ q̄ pᵉ meu mal amei | |
| desq̄a uj e ame amarei | |
| ment’u uiu’ mais nō uiu’ey ia | |
| Mays por ela ꞇ nō pʳ outra rē | |
| ando cuydādo nomeu coraçon | |
| no muj g̃m ben que lhoieu q̄r enō | |
| na ueer nena cuidar ia ꝑ rē | |
| aueer ecō aq̄ste cuidar | |
| cuyda moirer ca nō posso iosmar | |
| comeu possa uiu’ ꝑ nulha rē | |
| E poila ueie cuyden ꝙʷtobē | |
| lhi uos fezestes ( |
|
| encomamj̄ fezestes muyto mal | |
| pois ia qⁱsestes q̄lheu tā grā bē | |
| qⁱsesse nōmho fazer alongar | |
| dea ueer etā ameu pesar | |
| nr̄o senhʳ humj faredes ben | |
| A la fe nēlhur aq̄sto sey ia6 | |
| ca sea nō uir nūca uerey ben |
A partir de muy, incluído, o texto, que está escrito sobre raspadura, foi corrixido.
As dúas últimas formas son froito de corrección.
A partir da forma negativa, incluída, o verso, que está escrito sobre raspadura, foi corrixido.
Sobre a palabra aparece un pequeno trazo de pluma que non é o habitual signo de abreviatura. Debeu ser engadido con posterioridade á copia para suplir o esquecemento do copista.
Fiinda con disposición similar á primeira estrofa da cantiga.
Colocci marcou os dous versos da fiinda cunha liña en vertical abranxente á esquerda.