979 [= Tav 45,1]: Fernan Padron «Null’ome non pode saber» [A 286, B 977, V 564]

Transcrición paleográficaImprimir

A


[ ]vllome1 non pode saber. mia
fazenda per neun sen. ca non ou
seu per ren dizer. a que men gra
ue coyta ten. ꞇ non me sey con
ssello dar. ca a mia coyta non a
par. que me faz seu amor soffrer.
 
 
[C]on tal sennor fuy enprender
aque non ouso dizer ren
de quanto mal me faz auer
que me senpre por ela uen
ꞇ mal per foy de min pensar
amor que me seu fez tornar
ca por ela cuyd amorrer
 
[E] nunca meus ollos ueran
con que folgu o meu coraçon
mentresteueren comestan
alongados dela ꞇ non
foren u a ueian ben(o̻) sey
que nunca lles ren mostrarey
que lles possa prazer depran
 
[E] ben \sey/ 2ca non dormiran
mentr assi for nen e razon
ne eu non perderey affan
mal pecado nulla sazon
mays se eu non morrer yrey
çed u lle mia coyta direy
ꞇ u por ela me mataran

B


Nulhome non pode saber
Mha fazenda per nen hun sen  
Ca non ou seu per ren dizer  
A quemeu graue coyta ten  
E non me sey consselho dar  
Ca a mha coyta non a par  
Que mj faz seu amor sofrer  
   
Con tal senhor fuy eu p’nder  
O que non ou so dizer ren  
De quanto mal mj faz auer  
Que mj sempre pᵉ ela uen  
E mal par foy dem penssar  
Amor que me seu fez tornar  
·.· E pᵉ ela cuyda moirer  
   
E nunca meꝯ olhꝯ uerā  
Con que folgue meu coracon  
Mentresteueren comestam  
Alongadꝯ dela enon  
Foran hua ueiam ben sey  
Que nuncalhis ren mostrarey  
Quelhis possa prazer de pram  
   
E ben ssey ca non dor mirā  
Mentrassy for uj e razon  
Nen eu non perd’ey3 affam  
Mal peccado nulha sazon  
Mais se eu non moirer hirey  
Cedulhy mha coyta direi  
E pᵉ ela me ma taram

V


Nulhome nō pode saber
mha fazenda per nen hun sē  
ca non ou seu per ren dizer  
aquemen graue coyta ten  
e nō me sey cōsse lho dar  
ca a mha coyta nō a par  
que mi faz seu amor sofrer.  
   
Con tal senhor fuy eu p̃nder  
o q̄ nō ouso diz̃ rē  
de quanto mal mi faz auer  
q̄ mi sem pᵉ ela uen  
emal per foy demī penssar  
amor que me seu fez tornar  
epᵉ ela cuyda morrer.  
   
E nūca meꝯ olhꝯ uerā  
cō q̄ folgue meu coraçō  
mentresteuerē comestā  
alongadꝯ dela enō  
forā hua4 ueiā bē sey  
q̄ nuncalhis tē mostrarey  
q̄lhis possa zer de prā  
   
Eben ssey ca nō dormirā  
mentrassy for ui e razō  
nē eu nō perdẽy affam  
mal pc̄cado nulha sazō  
mays se eu nō morrer hirey  
çedulhy mha coita direi  
epᵉ ela me mataram.
  1. ^

    Aínda que se aprecia un pequeno trazo, non parece corresponderse coa minúscula destinada a servir de pauta ao rubricador.

  2. ^

    O vocábulo foi escrito na entreliña pola mesma man que escribiu o texto.

  3. ^

    As grafías <er>, escritas sobre rasura, responden a unha corrección sinalada na marxe esquerda por un revisor coa habitual marca en forma de aspa.

  4. ^

    Sobre o <a> trazouse unha lineta, que foi anulada con dous trazos de pluma.