150 [= Tav 97,25]: Anónimo «Nunca tan coitad’ome por moller» [A 63, B 174]

Transcrición paleográficaImprimir

A


Nunca tan coitad ome por moller.
foy comeu por ūna que me non quer
fazer ben ꝑo se mio non fezer. e cousa
guissada de non uiuer nada se me
deus nō der ben tallada nen uida lon
gada. non mia min mester.
 
 
 
 
 
[E] mellor me seria amī de morrer.
ca senprassi como uiuo uiuer.
coitado pola que nō qⁱs dizer.
amī noutro dia oꝑ̄1  q̄ guaria.
ꝑ q̄ gran praz᷈ ela me faria
par santa maria nō mio qⁱs fazer
 
 
 
 
E poila eu ui. senp᷈ a ui punnar.
en me de seu p᷈ito. ꞇ dessi quitar.
mais agora ia por me mais coitar.
porendeme disse q̄a nūca uisse
en logar estar que lleu n̄ fogisse
e q̄ a nō uisse por me me matar.

B


Nūca tan coytadome por molher
fuj comeu por huua quemj
non quer
fazer ben pero senho nō fezer
e cousa guisada
de no n uiuer nada
semj deꝯ nō (de*)2 der
bē da ben talhada
nen uida longada
non mhamj mester
 
Enelhormj seria amj̄ de moir\e/er3
ca sen p̃ssi como uiuo uiu’
coitado pola q̄ nō qⁱs dizer
amj̄ noutᵒ dia
o ꝑ q̄ guariria
ꝑ q̄ g̃m p̃zer
ela me faria
par scā M̃ia
non mho qⁱs fazer
 
E poila eu uj semp’a uj punhar
came de seu p’yto e dessy qⁱtar
mays agora ia pʳ me mays coytar
pʳendeme disse || q̄a nūca uisse
en logar estar
q̄lheu nō fugisse
e q̄a nō uisse pʳme matar
  1. ^

    Sobre o p con hasta cortada obsérvase un punto similar ao que indica abreviación xeral.

  2. ^

    Do fragmento cancelado só se perciben claramente as dúas letras iniciais.

  3. ^

    O <e> final está borroso e o copista escribiuno de novo voado sobre o <r>.