1159 [= RM 77,18]: Joan Servando «O meu amigo, que me faz viver» [B 1145a, V 748]

Transcrición paleográficaImprimir

B


  O meu amigo q̄ me faz viuer  
  Triste coytada desq̄ o eu vi  
  Esto sey bē q̄ moirera por mi  
  E poys eu logo por el al moirer  
  Marauilharssā todꝯ datal fin  
  Quandeu moirer por el e \el/ por mī  
     
  Vmo coytada par nr̄o senhor  
  Pᵉ meu amigo q̄ me nō quer ia  
  Valer e sey q̄ moirera  
  Mays poys eu logo pᵉ el morta for  
  Mara ⸫⸻  
     
  Sabe mui bē q̄ nō a de guarir  
  O meu amigo q̄ mi faz pesar  
  Ca moirera nono meto eu ē cuydar  
  Pᵉmi e poys meu pᵉel moirer vi  
  Marauilha\r/ssam Todꝯ datal fin  
     
  Por sā seruādo q̄ eu rogar vin1  
  Nō moirera meu amigo pᵉ mī  

V


  O meu amigo q̄ me faz uiuer  
  triste coitada desqueo eu ui  
  esto sey ben que morrera por mi  
  e poys eu logo por el ar morrer  
  marauilharssam todꝯ da tal fin  
  quandeu morrer por el e el por mī  
     
  Vyuo coitada par nrō senhor  
  pᵉ meu amigo q̄ me nō q̄ria.  
  ualer e sey q̄ morrera  
  mays poys eu logo pᵉ el morta for  
  mara.  
     
  Sabe mui ben q̄ nō a de guarir  
  o meu amigo q̄ mi faz pesar  
  ca morrera nono meto eu en cuydar  
  pᵉmi epoys meu pᵉ el morrer ui  
  marauylharssam todꝯ datal fuj.  
     
  Por san seruando q̄ eu rogar uin  
  nō morrera meu amigo pᵉmī  
  1. ^

    Colocci marcou os versos da fiinda cunha liña vertical á esquerda.