920 [= Tav 128,4]: Pero Gonçalvez de Portocarreiro «Par Deus, coitada vivo» [B 918, V 505]

Transcrición paleográficaImprimir

B


Par deys coytada biuo. Poys nō uē meu amigo
Poys non uem que farey  
Meus cabelos conssir go  
⌈Eu non uos liarey  
   
Poys non uen de castela  
Non e viuay mesela  
Ou mho de rem el rey  
Mhas toucas da estala  
⌈Eu non uꝯ tragerey  
   
Pero meu leda ssem elho  
Non me sey dar con sselho  
Amigas que farey  
En uꝯ ay meu espelho  
⌈Eu non me ueerey  
   
Estas doas muy belas  
El mhas deu ay don delas  
Non uolas negarey  
Mhas çintas das finelas  
⌈Eu non uꝯ.

V


Par deus coytada uiuo poys nō uē meu amig*1
poys nō uem que farey  
meus cabelos con ssirgo eu nō uos harey  
 
   
Poys nō uen de castela  
nō e uiuay mesela  
ou m ho de ren el rey  
mħas toucas da estela eu nō uꝯ t̄gerey  
 
   
Pero meu leda ssem elho  
nō me sey dar ꝯ sse lho  
amigas q̄ farey  
en uꝯ ay meu es pelho  
eu nō uee rey  
   
Estas doas muy belas  
el mhas deu ay don delas  
nō uolas uegarey  
mħas çintas das fiuelas  
eu nō uꝯç img̃ey
  1. ^

    As grafías <i> e  <g> están moi apagadas, e unha grafía final está oculta pola costura do caderno.