1072 [= RM 22,12]: Bernal de Bonaval «Pero eu vejo donas ben parecer» [B 1070, V 661]

Transcrición paleográficaImprimir

B


  Pero meu ueio donas muj ben parecer  
  E falar ben e fremoso catar  
  Non posseu por todesto deseiꝯ perder  
  Da quemj deꝯ non ouuera1 mōstrar  
  Hu mha mostrou por meu mal  
  Ca desy nuncar fui lede cuydande perdi  
  Deseiꝯ de quantal fui amar  
     
  A que eu uj mays f’moso parecer  
  De quantas eno mūdo pudachar  
  Essa foy eu das do mūdes colher  
   E poys mha d’s faz deseiar assy  
  Non mho fezel se non pᵉ mal dem  
  Comencer o que non ey dacabar  
     
  Se eu fossatal senhor ben querer  
  Con que podesse na tir̄a morar  
  Ou a que ousa sse mha coyta dizer  
  Logueu podera meu mal endurar  
  Mays tal senhor ameu que poyla uj  
  Semp’ pᵉ ela gram coyta sofri  
  E ꝑo non tolhē dousey falar  

V


  Pero meu ueio donas mui ben parecer  
  efalar ben e fremoso catar  
  non posseu por todesto deseiꝯ perder  
  da quemi deꝯ non ou uera mostrar  
  hu mha mostrou por meu mal  
  ca desy nuncar fui lede cuydande perdi  
  deseiꝯ de quantal fui amar.  
     
  A q̄ eu ui mays fremoso parecer  
  de quantas eno mundo pudachar  
  essa foy eu das do mūdescolher  
  epoys mha des faz deseiar assy  
  nō mho fezel senō pᵉmal de mī  
  cometer oq̄ nō ey dacabar  
     
  Se eu fossatal senhᵉ ben q̄rer  
  cō q̄ podesse na tirā morar  
  ou aq̄ ousasse mha coyta diz̃  
  logueu podera meu mal en durar  
  mays tal senhᵉ \a/meu q̄ poyla ui  
  semp̃ pᵉ ela grā coita sofri  
  eꝑo nuncalhē dou sey falar.  
  1. ^

    Sobre este <a> e o <m> inicial da palabra seguinte hai un leve trazo horizontal que podería interpretarse como unha lineta de abreviatura, aínda que neste caso sería superflua. Talvez responda a unha interpretación errada dunha plica sobre o <a> que separaba a forma verbal apocopada ouuer da preposición a.