268 [= RM 79,45 (= 157,40)]: Joan Soarez Coelho «Pero m’eu ei amigos, non ei niun amigo» [A 160]

Transcrición paleográficaImprimir

A


Pero meu ei amigos non ei  
niun amigo con que falar oussasse1 a  
coita que comigo. ei nen ar ei aquen  
oussen mais dizer e digo. [ ]e muy  
bon grado querria aun logar ir. e nun  
ca mendar uijr  
   
[V]i eu uiuer coitados mas nūca tā coitado  
uiueu com ogeu uiuo neno uiu ome nado  
desquando fui u fui eaque uolo recado  
De mui bon grado querria a un logar ir.  
   
[A] coita que eu prendo nō sei quē atal prēda.  
que me faz fazer sēpre dano de mia fazenda.  
todaq̄st eu entendo e quē mais qⁱser2 entenda.  
De mui bon grado querria a un loga ir.  
   
[D]e cousas me nō guardo mas ꝑo gʷrdar mīa.3  
de soffrer a gran coita que sofri delo dia4 {gʷm}
des q̄ ui o q̄ ui e mais nō uus en diria  
De mui bon grado querria a un logar ir.  
  1. ^

    Sobre a parte inicial do vocábulo obsérvase unha pequena rasura.

  2. ^

    A palabra parece escrita sobre raspadura.

  3. ^

    O verso debeu ser corrixido. Sobre o <i> de mia apréciase un pequeno punto, de trazado diverso á abreviatura.

  4. ^

    Todo o verso foi corrixido, excepto os dous primeiros vocábulos; está escrito sobre raspadura.