907 [= RM 143,11]: Roi Fernandiz de Santiago «Pero mia senhor nulha ren» [B 906, V 492]

Transcrición paleográficaImprimir

B


Pero mha senhor nulha ren
Non mha de fazer se non mal  
Nen eu dela non atendal  
Tan muyto parecela ben  
Que o seu muy bon parecer  
Mha faz a força ben querer  
   
De punhar delhi nunca  
Querer alguna  
Vez mj p̃z.  
E de todesto alximij1 faz  
Poys tan bon parecer a  
Que o seu muy  
   
De ia sempresta dona amar  
₽ m nōsse pode partir  
Ca d’s quen quis destro ir  
Tan bon parecer lhy foy dar  
Que o seu  
E faz mj que non ey poder  
Quelho non aia de querer

V


Pero mha senhor nulha rē
nō mha de fazer se nō mal  
nē eu dela nō atendal  
tan muyto parecela2 ben  
que o seu muy bon parecer  
mha faz o força ben querer  
   
De punhar delhi nūca  
querer alguā uez mi p̃z  
e de todesto alximi faz  
poys tā bon parecer a  
que o seu mui.  
 
   
De ia sempresta dona amar  
ꝑ q̄ nō sse pode partir  
ca đs quē qⁱs destroir  
tā bon parecer lhy foy dar  
que o seu  
e fazmi q̄ nō ey poder  
que lho n̄o aia de q̄rer.
  1. ^

    Os cinco minimi presentes nesta palabra poderían resolverse de varias formas, aínda que ningunha delas dá un sentido pleno: <mu>, <inu> etc.

  2. ^

    O primeiro <e> parece refeito sobre un <o>.