114 [= Tav 97,28]: Martin Soarez «Pero non fui a Ultramar» [B 143]

Transcrición paleográficaImprimir

B


Esta cantiga fez Martym soares a
hū Cauaꝉro q̄ era chiofa dᵉ qʳ dezia que
mjħa1 donc̄ Mar2
 
Pero non fuy a ultra mar
muyto sey cu a terra bem
per soeyreanēs qȝ ē uem
segūdo lheu oy cōtar
diz q̄ marcelha iaz alem
domar eAcre iaz aquem
e pom ror tes loguy arar
 
E as iornadas sei eu bem
comolhi eiry·oy falar· diz q̄ podir
quē vem audar debel fura dasantarē
Ten outᵒ dia madurgar eir anoguey/
rol iā car . emaer a jhrꝉm
 
E diz q̄uyo huū Judeu q̄ nyo p’nder
nr̄o senhʳ . eaueredes hi grā savor seuolo
cōtar cuydo meu diz q̄ ħ iudeu pastor·
natʳal de rrotamador e q̄ ħ nom donā
dreu
 
Dossepulcro uꝯ̃ direy ꝑ hu andou
calho oy. adom soeyro bem asy como mel
dise uꝯ direy de scarē tres legoas ħ/
eqʷtro ou āto deloule ebelsselffurad’o iaz
loguy
 
Peri an dou nr̄o ssenʳ daly diz el q̄ foy
romeu · edepoys q̄lho soldandeu oꝑdom
ouue grā sabor . desse tornar efoylhy greu
dandar coyra egalisteu cōtorqⁱs do ēꝑador
  1. ^

    O <h> semella reescrito sobre un <r> redondo, por baixo do que hai, ademais, un punto de cancelación.

  2. ^

    As dúas últimas palabras foron copiadas por Colocci.