126 [= Tav 97,30]: Martin Soarez «Pero que punh’en me guardar» [A 61, B 151]

Transcrición paleográficaImprimir

A


Pero que punn en me guardar.
eu mia sennor de uos ueer per ren non
mio queren soffrer. estes que non pos
seu forçar. meus ollos e meu coraçon
ꞇ amor todos estes son. os que me non
[lacuna]1

B


Pero que punheu meguardar
en mha senhor deuꝯ ueer
per rem non mho q̄rem sofrer
estes que non posseu forcar
meꝯ olhos emeu coracon
e amor to dos stes sō
os qⁱmenon leixam quitar
 
Ca os meꝯ olhꝯ uā catar
esse uosso bō parecer
enouꝯ possendeu tolher
neno coraçō decuidar
enuos ea toda sazō
tē cō eles amor enō
posseu cō tātꝯ guerrar
 
Calhi nō pod’ei guarir
nelhʳ seo prouar qⁱƥ
epʳ esto nō mha mest’
de trabalhar enuꝯ fogir
ca eu comouꝯ fugirei
pois estes de q̄tal medei
me nō leixā deuos partir
 
E pois malhur nō leixā hir
estar lhis ei ment̄u poder
hu uꝯ ueiā seuꝯ ꝓuguer
e auerlhis ei a ꝯpⁱr
esto q̄lhis praz eu o sei
eoutᵒ p̃zerlhis farei
moire\r/lhis ei poys uꝯ nō uir
  1. ^

    Na marxe inferior dereita do folio C. Michaëlis anotou Segue-se a 5ª lacuna.