18 [= Tav 103,2]: Monio Fernandez de Mirapeixe «Pois me fazedes, mia senhor» [B 44]

Transcrición paleográficaImprimir

B


Poys me fazedes mha senhor
de quantas cousas no munda
deseios perder e sabor
senon deuos de que eu ia
nunca deseiꝯ perderey
nen al nunca deseiarey
no mundo senon uos senhor
 
Ou mha morte poix me uos ben
senhor nō queredes fazer
ca nō a no mūdoutra ren
por q̄ eu ia possa perder
acoyta q̄ eu por uos ey
senō por morrer eu a sey
ou por mī fazerdes uos ben
 
Ca me fazedes muyto mal(i)
desaq̄l dianq̄uꝯ (n) uj
ꝑo senhor rem nōuꝯ ual
q̄ nūca eu deuos Para
meu coraçō poyS uꝯ amey
nē ia nūcao partirey
damar uos e farey meu mal
 
E faça ia pois ds̄ quer
q̄ eu sempre ey ia adeseiar
cāto comeū uiuer poder
mha morte nosso semelhar
ca nūca tanto uiuerey
q̄ descial nen sairey
por al de coita poys ds̄ quiser