| Qvantos og andam1 eno mar | {m} | |
| aqui. coidan que coita no mun | ||
| do non a senon do mar ne an | ||
| outro mal ia. mais doutra guisa | ||
| conteçe oie ami. [C]oita damor | ||
| me faz escaeçer. a muy gran | ||
| coita do mar e teēr | ||
| [P]ola mayor coita de quātas2 son | ||
| coita damor aquena d’s ( |
||
| ꞇ e gran coita de mort a do mar | ||
| mas non e tal ꞇ por esta razon | ||
| Coita damor me faz escaeçer | ||
| [P]ola mayor coita ꝑ bōa fe | ||
| de quantas forō nē sō nē seran | ||
| e estes outros queamor (a̻)nō4 an | ||
| dizen q̄ nō mas eu direi qual e | ||
| Coita damor me faz escaeçer | ||
| {mayor} | [P]or gran coita ( |
|
| coita do mar que faz muitos morrer |
O grafema final desta forma está escrito sobre rasura.
Tanto este elemento como o precedente están escritos sobre rasura.
Anotado, en letra do revisor, entre as dúas liñas de texto. Parece que a primeira parte do verso (até aquena, parcialmente afectado) está escrita sobre rasura.
O carácter subpunteado foi anulado, ademais, cun trazo de pluma.
O sinal de chamada para realizar a emenda localízase antes da forma gran.