910 [= RM 143,16]: Roi Fernandiz de Santiago «Que doo que agora ei» [B 908, V 495]

Transcrición paleográficaImprimir

B


Que doo que agora ey
Dꝯ meꝯ olhos1 polo chorar  
Que faram poylꝯ eu leuar  
Senhor hu uꝯ non ueerey  
⌈Ca nunca os ey a partir  
De chorar hu uꝯ eu non uyr  
   
Quy ameu que uyssen al  
E non uissen uos estes meꝯ  
Olhꝯ e non quis assy d’s  
Mays sey que mj ueyra en mal  
Ca  
   
O uosso muj bon parecer  
Virō en mal dia pᵉ ssy  
E mal dia lhelo sofri  
Senhor que a fossen ueer  
Ca nunca.  
   
Pero que ora senhor am  
En uos ueer muj. g̃m sabor  
Jao pesar sera mayor  
poys quandouꝯ non ueeram  
Ca nunca.  
   
Nenꝯ pod’ey eu partir2  
De chorar hu uꝯ eu non uir

V


Que doo que agora ey
dꝯ meꝯ olhos polo chorar  
que faram poylꝯ eu leuar  
senhe hu uꝯ nō ueerey  
ca nunca os ey a partir  
de chorar hu uꝯ eu nō uyr.  
   
Quia meu q̄ uyssen al  
enō uissen uos estes meꝯ  
elhꝯ enō qⁱs assy  
mays sey q̄ mi uerra en mal ca.  
 
   
O uosso mui bō parecer  
uirō en mal dia pᵉ ssy  
emal dia lhelo sofri  
senhᵉ q̄ fossen ueer  
ca nūca os ey a par  
   
Pero q̄ ora senhor am  
en uos ueer mui grā sabor  
iao pesar sera mayor  
poys quandouꝯ nō ueerā  
ca nuncaos.  
   
Neuꝯ pod’ey eu partir  
de chorar hu uꝯ eu nō uyr
  1. ^

    Esta palabra está escrita sobre unha rasura. Na marxe esquerda hai un sinal de chamada en forma de aspa, probabelmente para indicar o lugar onde sería preciso realizar a corrección.

  2. ^

    Os versos da fiinda foron sinalados por Colocci cunha liña vertical que se localiza á esquerda desta.