199 [= RM 125,43]: Pero Garcia Burgales «Que muitos que m’i andan preguntando» [A 106, B 214-215]

Transcrición paleográficaImprimir

A


  Que muitos que miandan. preguntan  
  do. qual est adona que quero ( )1gran ben se2  
{e} (s)e3 ioana4 se sancha se quen. se maria. mais  
  eu tan coit( )5 and ando cuidando en uā  
  en destas6 tres que ui. polo meu mal que  
  sol non lles torn y. nen lles falo se non  
  de quand en quando.  
     
  E uou me dontras7 gentes alongando  
  por tal que me non pregūtem poren.  
  ꝑ bōa fe ca non por outra ren  
  e uan melas a meu pesar chamando.  
  e preguntandom a pesar de mi.  
  qual est a dona que me faz assi  
  por si andar en gʷn coitan que ando  
     
  E faço meu delas marauillado  
  pois my no an consello de pōer  
  por que morren tan muito por sab’  
  a dona por que eu ando coitado.  
  non llela digo por esta razon8  
  ca por dizerla si d’s me ꝑdon.  
  non mi porran consello mal9 pecado.  
     
     
  Poren tod ome deuia a cordado.  
  que sen ouuesse daquest a seer.  
  de nunca ir tal pregunta fazer  
  ca per pouqu en seria castigado.  
  castigar sen pelo seu coraçon.  
  qual ꝑassi non quissesse q̄ nō.  
  disesse a outre nunca per seu grado10 ‹nūca ꝑ seu grado›
     
  E elas uan me gran pesar dizer. no fijda
  quelles nunca prol non a dauer per  
  que destoruan min de meu coidado.  
     
  Mailo que uai tal pregunta fazer deu fijda
  lo leixe11 moller gran ben querer e que  
  ar seia doutre preguntado.12  

B


Que muytus quemandā pregū[****]13
qual est adona q̄ q̄ro gram [**]14
se e Joana se Sancha se quen
se Maria mays mays eu tam coytadando
cuydanden hūa destas tres que uj
polo meu mal que sol nōlhis tornj
nenlhis falo se nō de quanden quādo
 
E uoume dout̃s gētes alongando
pʳ tal q̄ me nō p’gūtem pʳ en
ꝑ bōa fe ca nō pʳ out̃ rem
euamelas ameu pesar chamādo
ep’gūtā dome a pesar demj̄
qʷl est a dona q̄ me faz assi
pʳ si andar en g̃m coyta q̄ ando
 
Porē todome deuia acordado
q̄ sen ouuesse daq̄sta seer
de nūca hir tal p’gūta faz’
ca ꝑ pouq̄n seria castigado
castigarssen pelo seu coraçō
qʷl ꝑassy nō qⁱ sesse q̄ nō
dessessaoutre (seria castiga) nūca
ꝑ leu grado
 
(O) E facomeu deles merauilhado
poys me nō ā cōsselho de pōer
Por q̄ morrē tā anyto pōr ssab’
A dona por q̄ eu ādo coytado (n)
nō lhesa digo por elta razō
ca por diz’ lha se d’s me ꝑdō
nō me porrā conselho mal pecado
 
Eelas nā me gram pesar diz’
no q̄lhes nūca prol nō a dau’
ꝑ q̄ destoruā mj d’ meu cuydado
 
May lō qⁱ uay tal p’gū ta faz
d’s lo lexxe15 moller grā ben q̄rer
eq̄er seia doutrē p’gūtado
 
Os16 q̄ me uāmuj gram pesar dizer
no quelhis nunca prol noa dauer
per que destoruam mj de meu cuydado
maylo que uay tal pregunta fazer
deulo leixa molher gram ben q̄rer
e que ar seia doutrem perguntado
  1. ^

    Anulado un grafema mediante raspadura.

  2. ^

    Este vocábulo debeu ser engadido nun segundo momento, no contexto dunha corrección que afecta ao inicio da liña seguinte.

  3. ^

    Antes deste grafema debeuse raspar un <s>. Á esquerda do verso, o pergamiño tamén está raspado, anulándose un <e> de que aínda quedan restos.

  4. ^

    Sobre o <i> apréciase unha lixeira raspadura.

  5. ^

    Anulado por raspadura algún carácter.

  6. ^

    O <d> presenta trazado anómalo; parece transformación doutro grafema.

  7. ^

    Inicialmente escribiuse doutras; despois o <u> pechouse pola súa parte superior.

  8. ^

    O soporte de escritura parece raspado; na marxe dereita do verso o pergamiño parece, tamén, raspado.

  9. ^

    Inicialmente escribiuse un <e>, que despois foi transformado en <a>.

  10. ^

    A partir de nunca, incluído, o verso foi corrixido; o texto actual está escrito sobre raspadura.

  11. ^

    Esta forma parece escrita sobre raspadura.

  12. ^

    Ambas as fiindas presentan disposición similar á da primeira cobra da cantiga.

  13. ^

    A corrosión do papel impide ler a parte final do verso, onde só se percibe parte da haste dun <d>.

  14. ^

    A corrosión do papel impide ler a parte final do verso. Porén, percíbese parte dun til de nasalidade.

  15. ^

    Sobre o primeiro <x> hai un trazo que remite probabelmente ao punto sobre a grafía <y> que sería de esperar nese contexto e que foi mal interpretada polo copista.

  16. ^

    Entre este verso inicial de estrofa e o verso final da estrofa anterior, Colocci colocou un trazo de reclamo en vertical, á esquerda, para indicar a relación entre ambas estrofas, probabelmente ao decatarse de que en ambas hai unha repetición de cinco versos por erro do copista.