| Quiseram ir. tal1 |
| consello prendi. ꞇ |
| fuy coitad( )2 e torneime poren. ꞇ tod |
| ome que me consellar ben. consellar |
| ma que more senpr a qui. por un dia |
| que mia sennor non ui. datant |
| ouuera morrer con pesar. quen me |
| quiser uennam a qui buscar. |
| Tod ome que souber meu coraçon.3 |
| nulla culpa nō me deu a pōer. |
| por eu morar u podesse ueer. |
| a mia sēnor por q̄ moiro ca nō. |
| mei a partir da qui nulla sazō |
| aguardando quelle possa falar. |
| [Q]uē me qⁱser uennam aqⁱ buscar. |
| Nostro sēnor e quē me cousira. |
| da qui morar ca ia ir me cuidei. |
| e fuy coitado como uꝯ direi. |
| que nūca ia tan coitado sera |
| ome no mūd e mais uꝯ direi ia. |
| doutra tal coita me q̄reu guadar. |
| [Q]uē me qⁱser uennam aqⁱ buscar. |
| Deu lo sabe q̄ me quisera ir. |
| de coraçō morar a cas del rey. |
| mais direi uꝯ por q̄o leixei. |
| por amor q̄ mio nō qⁱs cōsentir |
| epois amor nō me leixa partir |
| da mia sēnor nē daq̄ste logar. |
| [Q]uem. m. q. u. m. b. |
| Qvi seramir tal conselho prendi | |
| efoy coytade torneyme porem | |
| etodome que me conselhar ben | |
| consselharmha que more sēpraqⁱ | |
| por hun dia que mha senhor nō uj | |
| datan couuera moirer cou pesar | |
| ⌈Quē me quiser | |
| uenhamaquj buscar | |
| Todome q̄ souber meu coraçou | |
| nulla culpa nōmj deua poer | |
| pʳ eu morar hu podesse ueer | |
| amha semhʳ pʳ q̄ moyro ca nō | |
| mey a ꝑtir daqⁱ uulha sazon | |
| aguardā(do)do4 q̄lhi possa falar | |
| Quē | |
| Nostro senhʳ e quēme cousira | |
| daqⁱ morar ca ia hirme cuydei | |
| e foy coytado comouꝯ direy | |
| q̄nūca ia tā coytado sera | |
| home no5 mūdo e mays uꝯ direyia | |
| dout̃ tal coyta me q̄reu guardar | |
| ⌈Quēme qⁱƥ uenhama qⁱ buscar | |
| Deulo sabe q̄me qⁱƥa hir | |
| de coraçon morar a cas del Rey | |
| mays direyuꝯ o pʳ q̄o leixei | |
| pʳ amʳ q̄ mho nō qⁱs ꝯsentir | |
| epoys amor nōme leixa ꝑtir | |
| da mha senhʳ nē daq̄ste loguar | |
| ⌈Quē |
Na marxe esquerda da columna de escritura figura a nota tardía Muyto boa.
Anulado por raspadura un carácter.
Na marxe esquerda da columna, entre as dúas liñas que delimitan a caixa de escritura, figura unha letra parcialmente borrada; parece un n (letra tardía). A maiúscula inicial da estrofa é anómala: debuxada e completada a tinta, non foi pintada.
Por causa dun borrón de tinta, o copista repetiu as últimas dúas letras.
Cunha lineta de abreviatura cancelada.