152 [= Tav 11,12]: Airas Carpancho «Quisera-m’ir, tal consello prendi» [A 64, B 176]

Transcrición paleográficaImprimir

A


Quiseram ir. tal1
consello prendi. ꞇ
fuy coitad( )2 e torneime poren. ꞇ tod
ome que me consellar ben. consellar
ma que more senpr a qui. por un dia
que mia sennor non ui. datant
ouuera morrer con pesar. quen me
quiser uennam a qui buscar.
 
Tod ome que souber meu coraçon.3
nulla culpa nō me deu a pōer.
por eu morar u podesse ueer.
a mia sēnor por q̄ moiro ca nō.
mei a partir da qui nulla sazō
aguardando quelle possa falar.
[Q]uē me qⁱser uennam aqⁱ buscar.
 
Nostro sēnor e quē me cousira.
da qui morar ca ia ir me cuidei.
e fuy coitado como uꝯ direi.
que nūca ia tan coitado sera
ome no mūd e mais uꝯ direi ia.
doutra tal coita me q̄reu guadar.
[Q]uē me qⁱser uennam aqⁱ buscar.
 
Deu lo sabe q̄ me quisera ir.
de coraçō morar a cas del rey.
mais direi uꝯ por q̄o leixei.
por amor q̄ mio nō qⁱs cōsentir
epois amor nō me leixa partir
da mia sēnor nē daq̄ste logar.
[Q]uem. m. q. u. m. b.

B


Qvi seramir tal conselho prendi
efoy coytade torneyme porem
etodome que me conselhar ben
consselharmha que more sēpraqⁱ
por hun dia que mha senhor nō uj
datan couuera moirer cou pesar
Quē me quiser
uenhamaquj buscar
 
Todome q̄ souber meu coraçou
nulla culpa nōmj deua poer
pʳ eu morar hu podesse ueer
amha semhʳ pʳ q̄ moyro ca nō
mey a ꝑtir daqⁱ uulha sazon
aguardā(do)do4 q̄lhi possa falar
Quē
 
Nostro senhʳ e quēme cousira
daqⁱ morar ca ia hirme cuydei
e foy coytado comouꝯ direy
q̄nūca ia tā coytado sera
home no5 mūdo e mays uꝯ direyia
dout̃ tal coyta me q̄reu guardar
Quēme qⁱƥ uenhama qⁱ buscar
 
Deulo sabe q̄me qⁱƥa hir
de coraçon morar a cas del Rey
mays direyuꝯ o pʳ q̄o leixei
pʳ amʳ q̄ mho nō qⁱs ꝯsentir
epoys amor nōme leixa ꝑtir
da mha senhʳ nē daq̄ste loguar
Quē
  1. ^

    Na marxe esquerda da columna de escritura figura a nota tardía Muyto boa.

  2. ^

    Anulado por raspadura un carácter.

  3. ^

    Na marxe esquerda da columna, entre as dúas liñas que delimitan a caixa de escritura, figura unha letra parcialmente borrada; parece un n (letra tardía). A maiúscula inicial da estrofa é anómala: debuxada e completada a tinta, non foi pintada.

  4. ^

    Por causa dun borrón de tinta, o copista repetiu as últimas dúas letras.

  5. ^

    Cunha lineta de abreviatura cancelada.