1070 [= RM 22,18]: Bernal de Bonaval «Senhor fremosa, tan gran coita ei» [B 1068, V 659]

Transcrición paleográficaImprimir

B


 
Senhor fremosa tan g̃m coyta ey  
  Por uos que bon cōsselho non me sey  
  ⌈Cuydandēuos mha senhor muj f’mosa  
     
  Por uos que uj melhor dout̃s falar  
  E parecer nō me sey consselhar  
  ⌈Cuydanden uos.  
     
  Non mj queredes mha coyta creer  
  Creer mha e des poys que eu moirer  
  ⌈Cuydanden.  

V


  Senhor fremosa tan gr am coyta ey  
  por uos que bō consse lho nō me sey  
  cuydā dē uos mha senhᵉ mui fremosa  
     
  Por uos q̄ ui melhᵉ dout̃s falar  
  eparecer nōme sey cōsselhar  
  cuy danden uos mha se  
     
  Non mi queredes mha coita creer  
  creermhaedes poys q̄ eu mrier1  
  cuydandēuos2 mha.  
  1. ^

    O <r> parece estar refeito a partir do trazo inicial dun <u> escrito previamente. O segundo trazo dese <u> previo interpretámolo como un <i> sen punto, de forma que o copista utilizaría o dígrafo <ri> para a representación do fonema vibrante múltiplo. Monaci leu morrer.

  2. ^

    Na entreliña, entre o <d> e o <e> parece haber un <r> voado que non se percibe con nitidez.