Senhor por d’s uos rogo que querades |
Saber hū dia mha uentura |
E contra uos a que quero melhor |
De quantas cousas d’s quiso fazer |
Emha senhor non uos ousa dizer |
Nem dagram coyta que me uos dad’s |
E por uos moirerey tal uentura· |
|
Este ede que uos uos g̃dades |
De non faz’des se non o milhor |
Et de non cacard’s por outra ren |
A tanto c’eede uos ben de mj̄ |
Que muy peq̄na ꝓl ꝑ tenheu y |
Poys d’s non q̄r que amj̄ ben facad’s |
Que uos en al facad’s o melhor |
|
Mha senhor quanto mais ben fazed’s |
E tanto fazed’s a mj̄ leuar |
Mayor coydado no meu coraçon |
Endeseiar oben que nos d’s deu |
E mha senhor atātolhi negueu |
Que ueia quel torto me faz e d’s |
De me fazer d’s tal coita leuar |