Senhor por q̄ eu tantafam leuey | ||
Grā saçō(ha)1 ha ds̄ q̄ uꝯ nō vy | ||
E pero mui Coie deuos vyuy | ||
Nunca aq̄stor u’uantira chey | ||
Ꝗw soie dolhos tā lōie de coraçō | ||
A minha coyta p̃ds̄ nō a par | ||
[espazo en branco]2 | ||
A my nha coyta p̃ ds̄ nō apar | ||
Ꝗw por uos leuo sempᵉ leuarey | ||
E pero muy lume deuos morey | ||
Nūca pude este uer cātiga char | ||
Ꝗw lome dolhos tā soye de coraçō | ||
E tā grã coyta damor ey migo | ||
Q̄ o nō sabe ds̄ mal pecado | ||
₽o q̄ uy uu3 muyta longado | ||
Deuos nō acho este veuātigo | ||
Q̄uā soie dolhos tā soie de coraçō4 |
⌈Senhor por que eu tā cafam leuey | ||
grā saçon ha p̃ deus q̄uꝯ nō uy | ||
epo muy loīe de uos uyuy | ||
nunca a queste ũuātiga chey | ||
ꝙ̃ loiē doos ū lōie de corazō | ||
A minha coyta p̃ deus nō ha par | ||
qȝ por uos leuo sempᵉ leuarey | ||
eꝑo muy lome deuos morey | ||
nunca pude este ueruātiga char | ||
q̄ꝫ l(h)ome5 dolhos tā loīe de corazō | ||
E tā grā coyta damor ey migo | ||
q̄o nō sabe đs mal pecado | ||
ꝑo q̄ uyuu muỹta lōgado | ||
deuos nō acho este uiuātigo | ||
quā loīe dolhos tā loīe de coraçō. |
O <ç> está refeito a partir dun <z> escrito previamente. O <h> foi inserido entre o <o> e o <a>, mais o copista, disconforme co resultado, cancelou a forma verbal e escribiuna de novo a continuación.
Hai un espazo de catro liñas sen texto e logo repítese o verso inicial da estrofa.
No espazo interlinear, entre o segundo <u> e a palabra seguinte, hai dous trazos inclinados paralelos que poderían asociarse a dúas plicas existentes no exemplar, aínda que neste contexto non terían xustificación.
O <ç> parece reescrito sobre un <z> copiado previamente.
O carácter foi anulado cun trazo de pluma.