217 [= RM 43,17]: Fernan Garcia Esgaravunha «Sennor fremosa, quant’eu cofondi» [A 117, B 233]

Transcrición paleográficaImprimir

A


[ ]ennor fremosa quant eu cofon
di( )1 o uosso sen. e uos e uoss amor. con
sanna que ouue mia sennor. econ
gran coita que me faz assi. sennor
perder de tal guisa meu sen. que co
fondi uos en que tanto ben a quan
to nunca doutra don oy.
 
[M]ais ualla me contra uos por d’s y
uossa mesura equan gran pauor.
eu ei de( )2 uos que sodela mellor.
dona de quantas eno mundo ui
ese miaq̄sto contra uos nō ual.
sēnor fremosa nō sei ogeu (q̻u̻)al.
conq̄ uꝯ (o̻g̻)eu ouse rogar por mi.
 
[M]ayla mesura que tanto ualer
sēnor sol senpr aq̄n na d’s q̄r dar.
me ualla contra uos eo pesar
que ei sēnor de quanto fuy dizer
ca mia sēnor quen muy gran coita ten
no coraçon fazlle dizer tal ren.
aque nō sabe pois consell auer.
 
[C]Om ogeu faço e muit estou mal ca
se miassi uossa mesura fal non ay al sen
nor se(u)3 non morrer.4

B


Senhor fremosa quāteu cofondi
ouosso sen e uos euossamor
con sanha foy que ouuj mha senhʳ
ecō gam coita que me fez assy
senhor perder de tal guisa meu sen
que cofondi uos . en que tāto ben
a quanto nunca doutra dona vy
 
Mays ualhamj por d’s ꝯ̃ uos hi
uossa mesura . eq̄ g̃m pauor
eu ey deuos q̄ sodes a melhʳ
dona de quātas eu no mūdo uj
esemhaq̄sto ꝯ̃ uos nō ual
senhʳ f’mosa nō sei oieu al
cō q̄uꝯ eu ousa rog̃ pᵉmj
 
Mays a mesura q̄ tāto ualer
senhʳ sol semp' aq̄na d’s q̄r dar
me ualha ꝯ̃ uos eo pesar
q̄ ei senhor de quanto fuj diz’
ca mha senhᵉ q̄ muj grā coita tē
no coraçō fazlhi diz’ tal rē
aq̄ nō sabe pois cōsselhauer
 
Comoieu façe muytestou mal5
ca sema ssy uossa mesura (mesur) fal
non ahi al senhʳ6 se nō moirer
  1. ^

    A seguir da vogal, o pergamiño está raspado (non parece que se anulase ningún carácter).

  2. ^

    O carácter foi anulado mediante raspadura. Tamén na marxe dereita da columna se aprecian indicios raspadura.

  3. ^

    O carácter foi anulado por raspadura.

  4. ^

    A fiinda presenta disposición similar á da primeira cobra da cantiga.

  5. ^

    Colocci marcou os tres versos da fiinda cunha liña en vertical abranxente, á esquerda.

  6. ^

    O <h> ten un trazado irregular porque está corrixido sobre un <s> alto.