260 [= RM 152,16]: Vaasco Gil «Sennor fremosa, quero-vos rogar» [A 152]

Transcrición paleográficaImprimir

A


[S]ennor fremosa quero uus rogar
por aquel deus que uus feze nazer.
e mui mellor das outras pareçer donas
que el en este mundo fez. e mui māsa
e de muy mellor prez que uos non
pes de uos eu muyt amar.1
 
[P]or uosso prez e por d’s mia sēnor.
e por mesura e por quanto ben.
uus el foy dar rogo uus eu poren.
que se uus ogeu faço pesar y.
en uus amar mia sēnor mais ca mi.
que me non façades en sabedor
 
[E] se me uos quiserdes consentir.
que uus ameu direi uus uā ren.
y me faredes aquel mayor ben.
daqueste mund eque mais deseiei.
des que uꝯ ui. e mais uꝯ en direi.
sol por atanto uꝯ quereu ƥuir.
  1. ^

    Tanto este verso como o precedente parecen escritos con tinta máis grosa, como se fosen corrixidos. O pergamiño está raspado. Nas marxes non se observan, porén, indicios de corrección. Só á beira da primeira das liñas de texto comentadas se aprecia unha lixeira raspadura.