[S]ennor per uos sōo marauillado1 |
por que uus pesa de uus ben querer2. |
ꞇ a deus deuo muit agradeçer. por |
que mia a esto sennor achegado que |
uus ueio por uus preguntar en. e |
por uus ar dizer log outra ren ca uus |
non quero ben pelo meu grado. |
Mais mia sēnor fuy desaueturado |
u me uꝯ d’s fez pⁱmero ueer. |
que me non fez log y morteprender. |
ca ꝑ aquesto fora eu guardado |
ou por ꝑder sennor enton o sen. |
ca non temer auos despois nen quen. |
ei a temer por uos mao pecado. |
E mia sēnor por d’s que mais loado. |
fez uosso prez pelo mūdo seer. |
e uos das outʷs donas mais ualer. |
pois eu catiuo desaconsellado |
sēno meu grado uus q̄ro gran ben. |
dizede me por que uꝯ pesa en. |
quandeu sēnor q̄ mal dia fuy nado. |
[N]on atendo deuos por q̄ me uē. |
muito de mal mentreu uiuer poren. |
se non deseg e afan e coidado. |
⌈Senhʳ3 ꝑ uos soo marauilhado | |
por q̄ uꝯ pesa deuꝯ bēq̄rer | |
ead’s deuo muyta gradecer | |
por quema esto senhʳ a chegado | |
queuꝯ ueio poruꝯ preguntar en | |
eporuꝯ er dizer logutra rē | |
cauꝯ nō quero ben pelo meu grado | |
Mays mha senhʳ fuj desauētᵉado | |
hume uꝯ d’s fez p’meyro ueer | |
q̄mj nō fez logui morte p’nder | |
ca ꝑ aq̄sto fora eu guardado | |
ou ꝑ ꝑder entō osen | |
ca nō tem’a uos de pois neu quē | |
ey atender pʳ uos mao pocādo4 | |
A mha senhʳ pʳ d’s q̄ mays loado | |
fez uosso p’z pꝉo mūdo seer | |
euos das out̃s donas mais ualer | |
Pois eu catuio desacōsselhado | |
seno meu grado uꝯ q̄ro grā ben | |
dizedemj pʳ q̄uꝯ pesa en | |
ꝙʷdeu senhʳ ( |
|
Non atendo deuos pʳ q̄me uē | |
muyto de mal ment’u uiuer pʳ en | |
senō deseie affam ecuidado5 |
Na marxe esquerda da columna de escritura unha man tardía anotou α boa.
Tanto esta forma como a precedente parecen corrixidas.
Á esquerda da maiúscula inicial hai unha marca angular, probabelmente da man de Colocci, similar á que utiliza para marcar o verso inicial do refrán.
A secuencia <oc> ten un trazado irregular. Parece evidente que a primeira grafía non é un <e>, mais tampouco pode afirmarse con total certeza que sexa un <o>. Molteni interpreta o grupo como <cc>.
Os tres versos da fiinda foron marcados por Colocci cun trazo vertical abranxente á esquerda.