946 [= RM 63,73]: Joan Airas de Santiago «Tan grave m’é, senhor, que morrerei» [B 943, V 531]

Transcrición paleográficaImprimir

B


Tan graue me senhor que moirerey
A muj gram coyta que per boa fe  
Senō por uos e aues muy graue  
Pero senhor uerdade uꝯ direy  
Seuꝯ graue e deuꝯ eu ben querer  
Tam graue amj mays nō possal fazer  
   
Tan graueme esta coyta en q̄me ten  
O uossamor que non lhey de guarir  
E a uos gue sol deo oyr  
Pero senhor direyuꝯ que mhauē  
Seuꝯ graue e deuꝯ.  
   
Mui g̃ueme que non atendo ia  
Deuos senō mortou muj g̃m pesar  
E g̃ue a uos deuꝯ coitar  
Pero senhor direyuꝯ quanti a.  
Seuꝯ graue.

V


Tan graue me senhor que morrerey
amui gram coyta que per boa fe  
se no por uos ea uos muy graue  
pero senhor uerdade uꝯ direy  
seuꝯ graue e deuꝯ eu ben querer  
tam graue ami mays nō possal fazer  
   
Tan graueme esta coyta enq̄ me ten  
o uossamor q̄ nō lhey de guarir  
e auos gue sol deo oyr  
pero senhᵉ direyuꝯ q̄ mha uē  
seuꝯ g̃ue e deuꝯ eu bē q̄rer  
   
Mui ḡueme q̄ nō atendo ia  
deuos senõ mortou muy grā pesar  
e g̃ue auos deuꝯ coitar  
pero senhor direy uꝯ quā ti a(*)1  
seuꝯ ḡue e deuꝯ eu bē q̄rer.
  1. ^

    O copista riscou un carácter cun trazo de pluma vertical.