| Todome que deꝯ faz morar | |
| du est amolher que gram ben | |
| quer . ben sey eu ca nunca ten | |
| gram coyta no seu coraçon | |
| pero sea pode ueer | |
| mays quen enda lon ia uiuer | |
| aquesta coyta non a par | |
| Ca pois hu ela ei destar | |
| pode nō sabe nulha rem | |
| de grā coyta ca deprā tē | |
| assi eno seu coraçō | |
| qʷl bēlhi q̄r delho diz’ | |
| e nō pode g̃m coita au’ | |
| en quanten aq̄sto cuydar | |
| E quē bē qⁱƥ p’gūtar | |
| pᵉ grā coita mj̄ p’gūtē | |
| ca eu assy sey uedes ꝑ quē | |
| ꝑmj̄ e ꝑmeu coraçō | |
| emha senhor mha faz saber | |
| eo seu muj bō parecer | |
| ed’s q̄ men fez alongar | |
| Por uiu’ semp’ngrā pesar | |
| demj̄ . epᵉ perdero sen | |
| comau’ a uiu’ sē ꝙ̄ | |
| sei eu bē no meu coraçō | |
| ca nunca ia posso p̃zer | |
| hua nō uir de rē p’nder | |
| uedes q̄ coyta dendurar | |
| ⌈ Eo q̄ atal nō sofrer | |
| nono deuedes a creer | |
| de grā coita se hi falar |