1347 [= RM 68,4 (= 100,2)]: Meen Rodriguez de Briteiros «Un sangrador de Leirea» [B 1330, V 936]

Transcrición paleográficaImprimir

B


  Hun sangrador de leira  
  Me sangou esco myo dya  
  E vedes que me fazia  
  Indon s1 sancta (M)2 auea  
  Foy me no cuu apalpar  
  Al fodido hira sangrar  
  Sangrador en tal logar  
     
  Este sangrador amiga  
  traz hūa nona sangria  
  Ondemeu non pecebia  
  Filhoume bela barriga  
  Comecou asofaldrar  
  Al fodido hiia sangrar  
  Sangrador en tal logar  
     
  E tal sangrador achedes  
  Amiga se uos sagrades  
  Quandouos non ꝑcantades  
  Selho consentir queredes  
  Queirauos e le prouar  
  Al fodido hira sangrar  
  Sangrador en tal logar  
     
  Quen tal jogo que jogar3   
  Com sa māy uaa jogetar  

V


  Huū sā grador de leirea  
  me san grou escouio dya  
  et uedes q̄ me façia  
  idon di scā auea  
  foyme no ouu apalpar  
  al fodido hira sangrar  
  tangrador ē tal logar  
     
  Este sangradõ amiga  
  traz huā noua sangria  
  onde meu nō pēçebia  
  filhoume pela barrēga  
  começou asofaldrar  
  alfodido hira san grar  
  sangrador ē tal logar  
     
  E tal sangrado achedee  
  amiga se uos sāgrādes  
  q̃n douos nō ꝑcatāder  
  selho cōsentir q̄redee  
  q̃rrauos ele prouar  
  alfodido hira sāgra  
  sangrador ē tal logar  
     
  Quē tal rogo quẽ rogar  
  cō sa maȳ uaa rogetar.  
  1. ^

    O copista escribiu un <ſ> formando un nexo con outra letra da que só escribiu un único trazo.

  2. ^

    O copista escribiu un <M> que cancelou a seguir cun risco.

  3. ^

    Colocci marcou os dous versos da fiinda cunha liña abranxente á esquerda.