564 [= RM 25,135]: Don Denis «Vi oj’eu cantar d’amor» [B 547, V 150]

Transcrición paleográficaImprimir

B


  Vi oieu cantar damor
  En hū fremoso virgeu
  Hūa fremosa pastor ⌈ q̄ a o parecer seu
  Ja mays nūca lhi par ui
  E porē dixi lhassi
  Senhor por vosso uō eu
   
  Tornou sanhuda entō
  Quando mestoyu dix̄
  E dissideuꝯ uarō
  Quēuꝯ foy a qui trager
  Pera mirdes destoruar
  Du digaq̄ste cantar
  Ꝙʷ fez quē sey bē q̄rer
   
  Poys q̄ me mandades hir
  Dixilheu senhor hir mey
  Mays iauꝯ ei de seruir
  Senpᵉ pᵉ uossan darey
  Ca uossamor me forçou
  Assy q̄ preuosso uou
  Cuio sempreu ia serey
   
  Dix ela nōu ꝯ tē prol
  Esso q̄ dizedes nen
  Mi prax deo oyr sol
  Antey noie pesar en
  Ca meu coraçō nō e
  Nē sera per boa fe
  Senō no quero ben
   
  Neno meu dixilheu ia
  Senhor nōsse partira
.I. Deuos pᵉ cuio sel tē1
   
  Omeu dissela sera
   .ij.   Hu foy sempre o esta
  E de uos nō curo rē2

V


  Vy oieu cantar damor  
    en hū fremoso uirgeu  
    hunha fremosa pastor que ao patecer seu  
    ia mays nūca lhi par ui  
    epor endrei lhassy  
    senhor por uosso uou eu  
     
  Tornou sanhuda en ton  
    quando mestoyu diz̃  
    edisside uꝯ uarō  
    quē uꝯ foy aqⁱ trager  
    ꝑa mirdes destoruar  
    du digaq̄ste cantar  
    ꝙ̄ fez quē sey bē q̄rer  
     
  Poys q̄me mādades hir  
    dixilheu senhᵉ hir mey  
    mays iauꝯ ei de ƥuir  
    senp̄ pᵉ uossan darey  
    ca uossamor me3 forçou  
    assy q̄ pᵉ uosso uou  
    cuio senpreu ia serey  
     
  Diz ela nō uꝯ ten prol  
    esso q̄ dizedes nen  
    mi praz deo oyr sol  
    an tey noie pesar en  
    ca meu coraçō nō e  
    nē sera ꝑ bōa fe (se)  
    se nō no q̄ro ben  
     
  Neno meu dixi lheu ia  
    senhor nō sse ꝑtira  
    de uos pᵉ cuio sel ten  
       
  O meu dissela sera  
    hu foy semp̄ hu esta  
    edeuos nō curo ren  
  1. ^

    Colocci numerou esta primeira fiinda (.I.) e marcou os dous versos copiados neste folio coa habitual liña abranxente á esquerda,

  2. ^

    Colocci numerou tamén esta segunda fiinda (.ij.) e marcou os tres versos coa habitual liña abranxente, en vertical.

  3. ^

    Do <m> só se aprecia parte do contorno, por causa da corrosión.