I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 732-733 [= LPGP 936-937]); Littera (2016: II, 531).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 30-31); Machado & Machado (1949: I, 118-119); Rios Milhám (2017: I, 62).
7 add. sey meu esto e sey mha senhor B 11 corpo e do sén] corpor do sen B 12 eu veer] eu (e)ueer B 13 vos] uos B
2 vos] vus Michaëlis 3 plazer] prazer Michaëlis, Littera 10 vos vejo] vus veja Michaëlis 12 vos] vus Michaëlis 13 vos] vos Michaëlis 16 ben: ja mi-o eu ei] ben ca mi og’ei Michaëlis 17 e] om. Michaëlis 23 logo a] log(o) a Michaëlis : log’a Littera
(I) Dou grazas a Deus hoxe, miña señora, porque vos podo ver, pois eu xa nunca vería nada pracenteiro no mundo por ninguna outra cousa: cando eu gozarei nunca de ben se mo Deus de vós non der?
(II) Eu sei isto, e sei, miña señora fermosa, que deste tal poder que me Deus dá de vos ver resultarame a perda da vida e da razón cando eu non vos puider ver.
(III) Mais, mentres eu vos puider ver e puider convosco falar, por non me querer Deus dar máis ben de vós, xa eu o recibo niso e non pedirei a Deus a morte, miña señora.
(IV) E se Deus me concedese o voso ben e non quixese convosco acordar que me poida durar, non me será conveniente, porque sei que logo terei que rogar a Deus pola miña morte, miña señora.
Esquema métrico: 4 x 8a 8b 8b 8c 8c 8d (= RM 198:6)
Encontros vocálicos: 6 mi-‿o; 16 mi-‿o; 17 atanto‿e; 22 mi‿avera; 23 logo‿a
Nótese o enlace rimático entre estrofas, ligando a primeira coa cuarta estrofa e a segunda coa terceira: der I6+IV1 e poder II6+III1.
Neste verso rexístrase a variante plazer, sen dúbida minoritaria en relación a prazer (véxanse tamén 7.44, 9.1, 20.23, 102.11, 412.29, 924.3 e 1624.1, así como a variante de V en 576.2). Esta variante fonética para o tratamento do grupo latino pl- debe ser relacionada coa evolución doutros grupos, como cl- e fl-, que, para alén do resultado [ʧ͡], ofrecen, nalgúns vocábulos, como resultado diverxente, a solución rotatizada cr-, pr- e fr-; neste sentido, convén insistir na frecuencia con que no territorio galego-portugués alternan as solucións cr-/cl-, pr-/pl- e fr-/fl- pola vacilación fonética [ɾ] ~ [l] nestes grupos. Así, a carón do xeral preito, achamos un caso de pleito (434.13) e mais o sistemático planeta (1340.2, 3, 8, 12 e 27; 1451.23); por súa vez, sendo clerigo forma única, existe vacilación entre clerizia (1340.11, 1497.36) e crerezia ~ crerizia (888.43, 917.3); por último, fronte ao maioritario frol e fror, rexístrase tamén flor (113.15, 517.17, 551.16, 585.1 e 4, 864.19, 866.2), para alén do antropónimo Flores (530.9, 772.10).
Nótese a presenza da variante ar fronte á variante er segmentada no v. 15, en liña coa vacilación e alternancia entre estas dúas formas da partícula adverbial.
Anterior
