I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 175-176); Blasco (1984: 65-66 [= LPGP 814-815]); Marcenaro (2012b: 129-130); Littera (2016: II, 339).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 79); Carter (2007 [1941]: 49); Marques Braga (1945: 158-159); Machado & Machado (1949: I, 301-302); Fernández Pousa (1953: 4); Arbor Aldea (2016b); Rios Milhám (2018a: II, 172).
III. Antoloxías: Torres (1977: 104-105).
3 min] mj B 4 vos] uus A; per] por B 5 faz-me] faz mj B 8 E dá-me] Eadamj B 10 fez-me] fezmj B 15 E] om. A; me] mj B 19 querria] q̄ria B 20 min ven] mj uē B 22 coidar] cuydar B 24 da] das AB; a mí] amj̄ B 26 querria] q̄ria B 27 morrer se coidasse aver] moirer se cuydassauer B
4 vos] vus Michaëlis, Blasco 20 min] mi Michaëlis, Blasco, Littera 22 coidar] cuidar Littera 24 da] das Blasco, Marcenaro, Littera 27 coidasse aver] coidass’aver Michaëlis : cuidass’haver Littera
(I) Entre todos aqueles que son moi coitados, a quen Deus fai sufrir coita, a min faime máis coitado vivir, e direivos por que razón: faime amar tal señora, a máis fermosa e a mellor do mundo, e non ma deixa ver.
(II) E dáme tal coita que non sei eu que facer, e fíxome xa perder o medo da miña morte, hai xa moito tempo, de que antes tiña gran pavor: vede agora se no mundo existe maior coita para sufrir!
(III) E Deus nunca me quixo dispor en cantos pensamentos tiven, cando pensei noutra cousa, que pensase en como podería acadar algo do que quería; mais penso en canto mal me vén, coitado, e en maldito día nacín!
(IV) E, segundo o que eu penso hoxe, sei con certeza que non hai unha coita maior que a (coita) que a miña propia morte me fai a min agora desexar; mais non querería morrer por iso se coidase ter ben daquela que para a miña desgraza vin.
Esquema métrico: 4 x 8a 8b 8b 8a 8c 8c 8b (= RM 163:35)
Encontros vocálicos: 7 mi-‿a; 10 coidasse‿aver
O pronome min, como as restantes formas pronominais tónicas oblicuas (mí ~ min, ti, nós, vós, el ~ ela), pode aparecer como complemento directo sen preposición, como forma libre, con algunha frecuencia na lingua trobadoresca.
Neste verso aparece pronome min (cfr. mi, variante de B, nalgunhas edicións) é forma tónica oblicua en función de complemento indirecto sen preposición, función que na lingua trobadoresca pode ser exercida polas formas pronominais tónicas oblicuas (cfr. ou por min fazerdes vós ben, 18.14; nen quer’eu ela consentir / quanto mal me faz, 84.10) etc.
Nótese como a expresión quant’é a meu cuidar presenta a variante vebal éste, xunto coa interpolación do adverbio oje.Nótese como a expresión quant’é a meu cuidar presenta a variante vebal éste, xunto coa interpolación do adverbio oje.
É de sinalar a construción por meu / seu mal dia ‘pola miña / súa desgraza’, que moi limitadamente se localiza no corpus trobadoresco (só se rexistra en 4.4, 179.11 e 24, 1210.2 e 1252.28), onde é moitísimo máis frecuente por meu mal, por seu mal etc.
Précédent
