I. Edicións críticas: Nunes (1973 [1928]: 192-193 [= LPGP 696]); Cohen (2003: 269); Littera (2016: II, 193).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 145-146); Braga (1878: 73); Machado & Machado (1953: IV, 99-100).
III. Antoloxías: Nunes (1932: 40-41); Nemésio (1961 [1949]: 166); Varela Jácome (1953: 39-40).
3 morrerei] moirerei B 5 morrer] moirer B 11 morrer] moirer B 17 morrer] moirer B
9 poss[o] end’] poss’end[e] Nunes : [ar] poss’end’ Cohen
(I) Madre, xa que non podo ver o meu amigo, dunha cousa estou segura: de que morrerei axiña por iso, e quería saber de vós, se vos eu morro, que será do meu amigo ou que fará.
(II) E xa que estes ollos meus perderon por el o sono, e non podo apartar del o meu corazón, madre, por Deus, se vos eu morro, que será do meu amigo ou que fará?
(III) A min cómpreme moito unha morte que terei antes do que sufrir tal coita, e pesarame se non souber, se vos eu morro, que será do meu amigo ou que fará.
Esquema métrico: 3 x 8a 8b 8b 8a 8C 8C (= RM 160:366)
Encontros vocálicos: 16 mi͜-a
O sentido aconsella o tempo antepretérito en perderan: a amiga xa non dorme e en ningún momento pode deixar de pensar no amigo.
A liña discursiva da cantiga explica que o refrán nas estrofas I e III sexa formulado como unha interrogación indirecta, que contrasta coa estrofa II, onde o refrán está constituído por unha interrogativa directa.