Despois dos vv. 21 e 24, isto é, antes de cada fiinda, en B aparece a anotación fijda.
I. Edicións críticas: Michaëlis (1990 [1904]: I, 807-808); Lapa (1970 [1965]: 571-572); Blasco (1984: 219-220 [= LPGP 826-827]); Lopes (2002: 417); Marcenaro (2012b: 323-324); Littera (2016: II, 365-366).
II. Outras edicións: Molteni (1880: 96); Machado & Machado (1949: I, 364-365); Fernández Pousa (1953: 28-29); Rios Milhám (2018a: II, 207).
III. Antoloxías: Piccolo (1951: 112-113); Landeira Yrago (1975: 201-202); Tavares & Miranda (1987: 22); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996c: 201); Arias Freixedo (2003: 760-761).
10 por nós] poz uos B; prendeu] p’endeu B 11 Santa Maria] scā M̃ria B 12 vos] uos B 13 creer] t’eer B 18 prenderia] p’enderia B 19 prender] p’end’ B 20 per El creer] pʳe el t’eer B
2 do] de Lopes, Littera 4 s’El del] se d’el Michaëlis 8 Máis] Mais Michaëlis, Lapa, Blasco, Lopes 10 por nós] po[r] vos Blasco 11 ést[e]] est Michaëlis, Littera; Santa] sancta Michaëlis, Blasco 12 vos] vos Michaëlis, Blasco 13 creer] tẽer Blasco, Marcenaro 15 vos] vus Michaëlis, Blasco 17 e] e[n] Lapa 19 per ... mi-o] por ... m’o Michaëlis; mi-o] m’o Michaëlis 20 por El] en el Michaëlis : per El Lopes; creer] tẽer Blasco, Marcenaro 24 boa] bõa Michaëlis, Lopes, Littera 26 poss’outra] posso tal Michaëlis 27 mais] mas Michaëlis; per] por Michaëlis, Lapa
Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10b 10’c 10d 10d 10’c + 2 x 10d 10d 10’c (= RM 206:1)
Encontros vocálicos: 19 mi-‿o
Esta composición forma parte das cantigas heterodoxas de Pero Garcia Burgales (véxase a cantiga 205).
Todos os editores, aínda que non diferencian graficamente mais e máis, consideran que neste verso estamos perante a conxunción adversativa (pola tradución –Michaëlis, Marcerano– ou polo glosario –Blasco– ou pola puntuación). Porén, máis acae mellor ao contexto, pois o trobador afirma que xa non crerá máis na traizón de Xudas ou na redención.
A manutención de est converte o verso en hipométrico (Michaëlis, Littera). Independentemente de que <este> sexa a forma verbal éste (P3 do presente indicativo de seer) ou a suma do demostrativo este co verbo é (est’é), é moi frecuente en B (vs. A) a aparición de <est>, aparente latinismo, con ausencia de vogal final e a consecuente hipometría versal. Véxanse 65.4, 71.6, 89.27, 182.26, 197.18, 302.21, 317.2, para alén daqueles casos en que éste aparece en cantigas transmitidas só polos apógrafos italianos: 184.15, 204.18, 464.24, 714.9, 854.12, 993.20, 1075.4, 1456.12, 1625.1, 1652.2 e 1667.17. Véxase Ferreiro (2008a).
Perante a lección <t’eer> (tamén no v. 20) hai que optar entre considerar un banal erro <t>/<c> (creer) ou por unha confusión de abreviaturas (menos frecuente) entre <’> e <~>, de modo que teer significará ‘crer, pensar’, tal como Blasco decidiu na súa edición; en calquera caso, a presenza confirmativa de crive no v. 21 parece suxerir que creer é a lectura correcta.
Véxase nota ao v. 13.
Anterior
