[last revised: 24/04/2023]Print

670 [= Tav 74,5]
Par Deus, donas, quando veer

Par Deus, donas, quando veer
meu amig’e migo falar,
nunca no mund’, a meu cuidar,
foi outra tan leda molher
com’eu serei des que o vir,
mais pero triste serei [...]
 
 
 
 
5
 

Manuscripts


B 655, V 256

Editions


I. Edicións críticas: Nunes (1973 [1928]: 82); Tavani (1988a: 252 [= LPGP 484]); Cohen (2003: 140); Littera (2016: I, 568).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 96); Braga (1878: 50); Machado & Machado (1952: III, 321).
III. Antoloxías: Seoane (1941: 108).

Manuscript variants


3 no] nō B (co til riscado); cuidar] cnydar B : euydar V

Editorial variants


6 pero triste serei] pero [eu] triste sever Nunes : mais pero triste serei <d’ir> Cohen

Paraphrase


(I) Por Deus, donas, cando viñer o meu amigo e comigo falar, nunca no mundo –é o meu parecer– existiu unha muller tan feliz como eu serei despois de o ver, aínda que estarei triste [...]

Metrics


Esquema métrico: 8a 8b 8b 8a 8c 8c [...]

Notes


Text
  • *

    A interrupción na copia do v. 6 indica o máis que posíbel carácter fragmentario da cantiga, coa moi probábel ausencia de unha sílaba final no último verso. Rip Cohen, apoiándose nun probábel esquema abbaCC e en que encontra un contexto parecido en Martin de Padrozelos, completa o verso con d’ir, que non acaba de encaixar do punto de vista expresivo.

  • 6

    Dun modo diferente a como acontece noutros contextos en que mais e pero funcionan como conxuncións independentes do punto de vista sintáctico (véxase 76.10, 301.16, 692.10, 728.16, 953.4, 1146.9), nesta fragmentaria cantiga semella que mais pero (mas pero en 268.16) constitúe unha locución conxuntiva equivalente a ‘non obstante, porén, a pesar de’.

Search
    No results