952 [= RM 63,60]
Pero tal coita ei d’amor
Joan Airas de Santiago

Pero tal coita ei d’amor

que maior non pod’om’aver,

non moiro nen ei én sabor

nen morrerei, a meu poder,

porque sempr’atend’aver ben

da dona que quero gran ben.

E os que mui coitados son

d’amor desejan a morrer;

mais eu, assi Deus mi perdon,

queria gran sazon viver

porque sempr’atendo aver ben

[da dona que quero gran ben].

Mal sén é per-desasperar

ome de mui gran ben aver

de sa senhor, que lhi Deus dar

pod’, e non o quer’eu fazer

porque sempr’atendo aver ben

[da dona que quero gran ben].

E quen deseja mort’aver

por coita d’amor non faz sén

nen o tenh’eu por de bon sén.

Manuscrits

B 949, V 537

Edicions

I. Edicións críticas: Nunes (1972 [1932]: 363-364); Rodríguez (1980: 83 [= LPGP 400]); Littera (2016: I, 429).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 193); Braga (1878: 102); Gassner (1933: 399); Machado & Machado (1953: IV, 318); Fernández Pousa (1959: 90).
III. Antoloxías: Gonçalves & Ramos (1983: 218); Pena (1990: 22-23); Alonso Girgado (1992: 21); Ferreiro & Martínez Pereiro (1996b: 83).

Variants manuscrites

3 nen] uen B 4 morrerei] moirerey B 8 morrer] moirer B 9 Deus] des V; perdon] pardon B 11 aver] dauer BV 13 per-desasperar] p^e desaꝑar B 20 por] pee V

Variants editorials

9 perdon] pardon Rodríguez 11 atendo] atend’ Nunes, Rodríguez 13 per] de Nunes 15 Deus] Dens Nunes 17 atendo] atend’ Nunes, Rodríguez 20 por] per Nunes

Paràfrasi

(I) Aínda que teño tal coita de amor que ninguén a pode ter maior, non morro nin iso me agradaría nin morrerei, se puider, porque sempre espero ter o ben da dona que tanto amo.
(II) Os que están moi coitados de amor desexan morrer; mais eu, así Deus me perdoe, querería vivir moito tempo porque sempre espero ter o ben da dona que tanto amo.
(III) É un desatino que un perda a esperanza de recibir o moi gran ben da súa señora (amada), que Deus lle pode dar, e non o quero eu facer porque sempre espero ter o ben da dona que tanto amo.
(1) E quen desexa morrer por coita de amor non fai algo razoábel nin o teño eu por sensato.

Mètrica

Esquema métrico: 3 x 8a 8b 8a 8b 8C 8C (= RM 99:49) + 8b 8c 8c

Encontros vocálicos: 11 atendo‿aver; 17 atendo‿aver

Notes

Text

5
Contrariamente a Nunes, Rodríguez e Littera, mantemos a variación lingüística do refrán (I atend’aver vs. II-III atendo aver), en liña con outras variacións de maior ou menor entidade que se detectan no refrán dalgunhas cantigas. Cfr. nota a 27.4.
8
Na lingua trobadoresca o verbo desejar aparece en complexos verbais (desejar + infinitivo) mais tamén en estruturas equivalentes coa preposición a como nexo (véxase tamén 153.1, 208.2, 428.2, 635.6, 754.6, 899.10, 1010.2, 1089.89). Cfr. nota a 3.17.
9
En B aparece a lección <pardon>, aparente variante de influencia francesa para o xeral perdon. Sen dúbida, tal forma é lección exclusiva (errada, por deficiente desenvolvemento da abreviatura <ꝑ>) do copista a do Cancioneiro da Biblioteca Nacional (véxase Ferrari 1979: 83-85), pois de case sesenta aparicións de tal forma en B, só dúas delas son doutros copistas (859.6, copista b; copista e no presente verso), constituíndo, por tanto, simples lapsos puntuais que tamén poden aparecer noutros vocábulos. Véxase Ferreiro (2016b).
13
Como acontece noutras ocasións, a partícula perfectiva per- foi copiada nos apógrafos italianos como se fose a preposición por, tal como ocorre tamén en BV, por exemplo, en 494.43 (per-retraudo), 970.11 (per-guardar) ou 1489.58 (per-peideira).

Cercar

No s'ha trobat cap resultat

952 [= RM 63,60]Pero tal coita ei d’amorJoan Airas de Santiago